§ 17. ПРАБЛЕМА МІЖНАРОДНАЙ МІГРАЦЫІ

Віды міграцыйнай палітыкі ў свеце. Міжнародная міграцыя — гэта неад’емная частка глабалізацыі. Паводле Міжнароднага пакта аб грамадзянскіх і палітычных правах 1966 г., любы чалавек можа пакінуць сваю краіну, гэта значыць мае права на эміграцыю. Але гэта права абмяжоўваецца прынятымі ў краіне іміграцыі правіламі бяспекі, грамадскага парадку, маральнасці, правамі і свабодамі іншых асоб. Менавіта таму сучасны свет характарызуецца разнастайнасцю відаў міграцыйнай палітыкі.

icon Паразважаем. Успомніце, што такое міграцыйная палітыка. Якія віды міграцыйнай палітыкі ў залежнасці ад адносін да мігрантаў вы ведаеце?

У сувязі з тым што асноўнымі напрамкамі міжнароднай міграцыі ў ХХІ ст. выступаюць міграцыі «Поўдзень — Поўнач» і «Поўдзень — Поўдзень», віды міграцыйнай палітыкі залежаць ад задач сацыяльна-эканамічнага развіцця дзяржаў, што прымаюць мігрантаў, і дзяржаў, з якіх эмігруюць грамадзяне.

Напрыклад, у развітых краінах іміграцыя насельніцтва з краін, якія развіваюцца, прыводзіць да сур’ёзных наступстваў: неабходнасці забеспячэння асоб жыллём, працай, сацыяльнай інтэграцыі, гуманнага стаўлення да традыцый, культуры грамадства, што прымае асоб, і інш. У сучасным свеце назіраецца перавага іміграцыйнай палітыкі над палітыкай у галіне эміграцыі (табл. 5).

Табліца 5. Віды міграцыйнай палітыкі

А. Палітыка ў галіне іміграцыі
Праблемы, якія вырашае палітыка ў краіне, што прымае мігрантаў Прыклады краін
1. Рост аб’ёмаў іміграцыі ў краіне.
2. Скарачэнне колькасці насельніцтва і дэпапуляцыя.
3. Старэнне насельніцтва.
4. Дэфіцыт працоўнай сілы ў пэўных сектарах эканомікі		 М’янма
Аўстралія
Канада
Германія, ЗША
5. Забеспячэнне магчымасці працаўладкавання для грамадзян.
6. Інтэграцыя імігрантаў у краіне, што прымае мігрантаў		 Польшча
Венгрыя, Францыя, Ямайка
Б. Палітыка ў галіне эміграцыі
Праблемы, якія вырашае палітыка ў краіне, з якой эмігруюць грамадзяне Прыклады краін
1. Рост аб’ёмаў эміграцыі ў краіне (забаронная) Мексіка, Бразілія
2. Інтэлектуальная эміграцыя (уцечка мазгоў), эміграцыя высокакваліфікаваных спецыялістаў (заахвочвальная) Бангладэш, Інданезія, Пакістан
3. Дэфіцыт працоўнай сілы ў пэўных сектарах эканомікі (заахвочвальная)