Сусветная гісторыя ХІХ - пачатак ХХІ ст. 11 клас

Ідэало́гія (ад грэч. idea — паняцце, уяўленне і logos — слова) — сістэма палітычных, прававых, маральных, філасофскіх і іншых поглядаў і ідэй, у якіх усведамляюцца і ацэньваюцца адносіны людзей да рэчаіснасці; сістэма поглядаў і ідэй той ці іншай палітычнай плыні ці партыі, у якіх адлюстроўваюцца інтарэсы розных слаёў грамадства.

Іера́рхія (ад грэч. hieros — святы і archē — улада) — 1) размяшчэнне элементаў цэлага ў парадку ад вышэйшага да самага нізкага; 2) размяшчэнне службовых званняў, чыноў у парадку іх падпарадкавання.

Імперыялі́зм (фр. imperialisme, ад лац. imperium — улада) — дзяржаўная палітыка, заснаваная, як правіла, на ваеннай сіле і накіраваная на заваяванне і эксплуатацыю іншых краін і народаў. Паняцце «імперыялізм» разглядаецца таксама як стадыя капіталізму, галоўнымі асаблівасцямі якой з’яўляюцца панаванне мана­полій і абвастрэнне барацьбы паміж дзяржавамі за сферы ўплыву ў свеце.

Інвесты́цыі (ням. Investition, ад лац. investio — апранаю) — доўгатэрміновыя ўкладанні капіталу ў галіне эканомікі ўнутры краіны і за мяжой.

Індустрыяліза́цыя (ад лац. industria — дзейнасць) — працэс стварэння буйной машыннай вытворчасці ў прамысловасці і іншых галінах гаспадаркі.

Інтэгра́цыя (ад лац. integratio — аднаўленне, папаўненне і integer — цэлы) — працэс узаемнага прыстасавання, пашырэння эканамічнага і вытворчага супрацоўніцтва, аб’яднання нацыянальных гаспадарак дзвюх і больш дзяржаў, форма інтэрнацыяналізацыі гаспадарчага жыцця, якая вядзе да фарміравання адзінага гаспадарчага комплексу.

Інтэрве́нцыя (ад лац. interventio — умяшанне) — гвалтоўнае ўмяшальніцтва адной або некалькіх дзяржаў у справы іншай дзяржавы. Можа быць ваеннай (адна з формаў агрэсіі), эканамічнай, дыпламатычнай.

Агра́рная рэвалю́цыя — пераход ад феадальных парадкаў у Еўропе да капіталістычных, ад натуральнай вытворчасці да таварнай, ператварэнне феадалаў у сельскіх буржуа, а сялян — у фермераў або парабкаў.

Агрэ́сія (ад лац. aggressio — напад) — прымяненне сілы адной дзяржавай супраць іншай з мэтай захопу яе тэрыторыі, ліквідацыі незалежнасці, змены палітычнага і грамадскага ладу.

Амні́стыя (ад грэч. amnēstia — забыццё, прабачэнне) — вызваленне вярхоўнай уладай ад судовага пакарання або замена прызначанага судом пакарання больш мяккім.