Гісторыя Беларусі ад старажытных часоў да канца XVIII ст.

Магістра́т — ​выбарны адміністрацыйны і судовы орган гарадскога самакіравання ў гарадах, якія мелі права на самакіраванне.

Ма́гія — ​абрады, дзеянні або слоўныя формулы-заклінанні, якімі чалавек імкнуўся ўздзейнічаць на сілы прыроды, лёс і прадметы.

Магдэбу́ргскае пра́ва — ​гарадское права, якім кіраваліся гарады ВКЛ.

Магна́ты — ​буйны́я феадалы-землеўладальнікі, прадстаўнікі радавітай знаці, арыстакратычныя вярхі класа феадалаў, нашчадкі ўдзельных князёў.

Манасты́р — ​рэлігійная абшчына ў манахаў або манашак у праваслаўі і ўніяцтве.

Мануфакту́ра — ​прадпрыемства прамысловай вытворчасці, заснаванае на падзеле працы і ручной рамеснай тэхніцы.

Марша́лак зе́мскі — ​найвышэйшы ўраднік у ВКЛ у пачатку ХV — ​ХVІІІ ст., які кіраваў дваром вялікага князя, прымаў замежных паслоў, вышэйшых ураднікаў дзяржавы, назіраў за этыкетам і г. д.

Мезалі́т — ​сярэдні каменны век, перыяд паміж палеалітам і неалітам. Пачатак мезаліту звязаны з заканчэннем ледавіковага перыяду ў Еўропе. Завяршаецца з распаўсюджаннем земляробства ў розных мясцовасцях.

Менталітэ́т — ​своеасаблівы спосаб мыслення, склад розуму асобнага чалавека або якой-небудзь супольнасці людзей.

Ме́трыка ВКЛ — ​збор матэрыялаў велікакняжацкай канцылярыі ВКЛ ХV—​ХVІІІ стст. з копіямі дакументаў, якія выдаваліся ад імя гаспадара.