Гісторыя Беларусі ад старажытных часоў да канца XVIII ст.

Да́ннікі — ​катэгорыя феадальна-залежных сялян ВКЛ у ХІV—ХVІ стст., галоўнай павіннасцю якіх была выплата натуральнай даніны.

Данжо́н — ​галоўная шмат’ярусная вежа феадальнага замка, якая служыла месцам апошняй абароны, або асобна пастаўленая абарончая вежа.

Двары́шча — ​гаспадарчая адзінка і аб’ект абкладання сялян феадальнымі павіннасцямі на паўднёвым захадзе Беларусі ў ХІV—ХVІ стст.

Дзя́кла — ​прадуктовая рэнта за зямельны надзел, якая збіралася на карысць землеўладальніка з сялян ВКЛ.

Дзядзі́нец — ​умацаваная частка старажытнага горада.

До́мніца — ​печ для атрымання жалеза непасрэдна з жалезнай руды шляхам яе ператварэння ў крыцу.

Дым — ​сялянская гаспадарка, адзінка падаткаабкладання ў ВКЛ у ХІV—
ХVІІІ стст.

Дырхе́м — ​сярэбраная арабская манета.

Дысідэ́нты — ​вернікі-хрысціяне, якія не прытрымліваліся пануючага веравызнання, пераважна ў краінах, дзе дзяржаўнай ці пануючай рэлігіяй з’яўлялася каталіцтва або пратэстантызм.

Дэна́рый — ​сярэбраная манета дзяржаў Заходняй Еўропы сярэдзіны VІІІ — ​пачатку ХІІ ст.; сярэбраная манета ВКЛ у ХІV—ХV стст.