§0-19. Язычніцтва на беларускіх землях

2. Язычніцкія багі

На працягу многіх тысячагоддзяў язычніцтва зведала шматлікія змены, уплыў больш позніх тэндэнцый. Яно пачыналася ад культу продкаў і дайшло ў сваім развіцці да фарміравання складанага і разгорнутага пантэона (пантэон — група багоў, якія належаць да нейкай адной рэлігіі ці міфалогіі).

Ва ўсходніх славян склаўся разгалінаваны пантэон. Сварог быў богам неба, яго сынам з’яўляўся бог сонечнага святла Дажбог. Пярун — бог грому і маланкі — адно з найбольш старажытных божастваў. Яго культ паходзіць ад часоў бронзавага веку. Хорс лічыўся богам Сонца, Вялес — жывёлагадоўлі, Стрыбог кіраваў вятрамі, якія наганялі дажджавыя хмары. Былі яшчэ багі, адказныя за пэўныя поры года, ад якіх, на думку старажытных славян, залежалі будучы ўраджай, жыццё і побыт людзей. Сярод іх Ярыла, Купала, Аўсень, Каляда і іншыя.