§ 10. Становішча беларускіх земель у XIV — першай палове XV ст.

3. Крэўская унія і яе наступствы

У 1385 г. у Крэўскім замку Ягайла сустрэўся з польскімі пасламі, і ў хуткім часе была заключана унія (саюз) паміж Польскім каралеўствам і ВКЛ.

Адной з умоў уніі стала патрабаванне буйны́х польскіх феадалаў, каб вялікі князь ажаніўся з польскай каралевай Ядвігай. У наступным годзе ўмовы уніі пачалі выконвацца. Ягайла хрысціўся ў Кракаве, ажаніўся з Ядвігай і быў каранаваны пад імем Уладзіслава ІІ. Дынастычны шлюб Ягайлы азначаў уключэнне ВКЛ у склад Каралеўства Польскага. Ягайла выдаў у 1387 г. у Вільні прывілей, які даваў дадатковыя эканамічныя правы феадалам каталіцкага веравызнання.

На беларускіх землях пачалася актыўная барацьба супраць палітыкі Ягайлы. Супраць яго выступіла кааліцыя з трох князёў — ​Андрэя Полацкага, Дзмітрыя Бран­скага і Глеба Смаленскага. І хаця яны былі пераможаны, у такіх умовах вялікаму князю цяжка было захоўваць уладу ў ВКЛ. Паміж Ягайлам і Вітаўтам пачаліся перамовы, якія скончыліся ў 1392 г. Востраўскім пагад­неннем і згодай Вітаўта ўзяць уладу ў ВКЛ.