§ 40. Найважнейшыя мінеральныя ўгнаенні
Пажыўная каштоўнасць мінеральных угнаенняў
На таварных упакоўках фасаваных угнаенняў у абавязковым парадку ўказваецца пажыўная каштоўнасць угнаенняў. Што ж гэта такое?
Пажыўная каштоўнасць вызначаецца масавай доляй пажыўных элементаў у іх. Умоўна прынята выяўляць пажыўную каштоўнасць азотных угнаенняў як масавую долю ў іх хімічнага элемента азоту N, фосфарных — як масавую долю аксіду фосфару(V) Р2О5, калійных — праз масавую долю аксіду калію K2О. Рашым простую задачу.
Прыклад. Вызначце тэарэтычную пажыўную каштоўнасць прэцыпітату.
Дадзена:
CaHPO4 · 2H2O
ω(Р2О5) — ?
Рашэнне
М(CaHPO4 · 2H2O) = 172 г/моль;
М(Р2О5) = 142 г/моль.
Пажыўная каштоўнасць прэцыпітату, як і любога іншага фосфарнага ўгнаення, вызначаецца масавай доляй аксіду фосфару(V) Р2О5. Складзём схему, расстаўляючы каэфіцыенты адносна фосфару:
Схема паказвае, што ўгнаенню колькасцю 2 моль адпавядае 1 моль пажыўнога элемента у выглядзе Р2О5.
m(CaHPO4 · 2H2O) = 2 моль ∙ 172 г/моль = 344 г;
m(Р2О5) = 1 моль ∙ 142 г/моль = 142 г.
Знойдзем масавую долю пажыўнога элемента:
Адказ: ω(Р2О5) = 41,3 %.
Варта адзначыць, што пажыўная каштоўнасць вызначаецца ў кожнай канкрэтнай таварнай партыі ўгнаенняў з улікам прымесей. Гэта азначае, што знойдзенае намі ў прыкладзе тэарэтычнае значэнне вышэйшае, чым у рэальнага ўгнаення. Так, для таварнага прэцыпітату пажыўная каштоўнасць не павінна быць ніжэйшай за 27 % (параўнайце з разлічанай тэарэтычна).
Аналагічныя (ці іншыя) схемы і тэарэтычныя разлікі можна выкарыстоўваць для калійных і азотных угнаенняў, напрыклад:
Угнаенні з высокім утрыманнем пажыўнага элемента называюцца канцэнтраванымі. Выкарыстанне ўсіх відаў угнаенняў дазваляе значна павялічыць ураджаі сельскагаспадарчых культур, таму вытворчасць мінеральных угнаенняў — найважнейшая задача хімічнай прамысловасці. Пры гэтым выкарыстанне ўгнаенняў павінна быць граматным і рацыянальным.