§ 4. ГЕАЭКАЛАГІЧНЫЯ АСАБЛІВАСЦІ АТМАСФЕРЫ

Уздзеянне сонечнай радыяцыі шмат у чым вызначае радыяцыйны і цеплавы баланс арганізма чалавека. Дзеянні сонечных прамянёў залежаць ад вышыні сонца над гарызонтам, празрыстасці атмасферы, а таксама ад воблачнасці, вільготнасці і тэмпературы паветра, хуткасці ветру.

iconСвет і Беларусь. Якія асаблівасці паступлення і размеркавання сонечнай радыяцыі характэрныя для Беларусі?

icon Клуб географаў-знаўцаў. У адказ на раздражненне святлом з’яўляецца пігментацыя — так званы загар скуры. Ён развіваецца пад уплывам як ультрафіялетавых, так і інфрачырвоных і бачных прамянёў. Ахоўная функцыя пігменту выяўляецца ў засцярозе скуры ад перагравання. Паглынутая ім светлавая энергія ператвараецца ў цяпло, што вядзе да ўзмацнення потавыдзялення і тым самым да ўзмацнення цеплааддачы.

УФ-выпраменьванне сонца ў невялікіх дозах карысна для людзей і неабходна для выпрацоўкі вітаміну D. УФ-выпраменьванне таксама выкарыстоўваецца для лячэння некаторых хвароб: рахіт, псарыяз, экзэма і жаўтуха. У той жа час доўгае ўздзеянне сонечнага УФ-выпраменьвання можа прывесці да вострых і хранічных негатыўных наступстваў для скуры, вачэй і імуннай сістэмы чалавека.