§ 28. Агульная (неспецыфічная) ахова ўнутранага асяроддзя арганізма
Скурнае покрыва і слізістыя абалонкі жывёл перашкаджаюць пранікненню шкодных рэчываў і мікраарганізмаў. Эпідэрміс скуры пастаянна адмірае і злушчваецца, што прыводзіць да выдалення мікраарганізмаў. Уласна скура (дэрма) уяўляе сабой трывалы механічны бар’ер на шляху мікраарганізмаў. Выдзяляемая слізістымі абалонкамі вязкая вадкасць (слізь) перашкаджае ўздзеянню шкодных агентаў на клеткі эпітэлію. У слізі змяшчаюцца бактэрыцыдныя рэчывы. Пры парушэнні бар’ерных тканак развіваецца запаленне. Да месца запалення перамяшчаюцца лейкацыты. Яны ажыццяўляюць фагацытоз. У ачагу запалення дзейнічаюць спецыяльныя ахоўныя бялкі — сістэма камплементу. Іх дзеянне прыводзіць да разбурэння клетак мікраарганізмаў. Бялкі інтэрфероны ахоўваюць арганізм ад вірусаў. Усё гэта забяспечвае неспецыфічную ахову — відавы імунітэт.