§ 26. Утварэнне слоў і іх ужыванне ў адпаведнасці з правіламі словаўтварэння
Правіла
Словы беларускай мовы падзяляюцца на невытворныя (яны не ўтварыліся ад іншых слоў: мама, ліст, сонца) і вытворныя (утвораныя ад іншых слоў: мамін, ліставанне, сонечны). Словаўтварэнне мае справу толькі з вытворнымі словамі. Вытворныя словы маюць утваральную аснову. Слова «аснова» ў гэтым тэрміне ўжываецца ўмоўна: утваральнай асновай могуць з’яўляцца слова , аснова , некалькі слоў , некалькі асноў , частка слова і цэлае слова , часткі слоў , літары гукі , што паслужылі для ўтварэння новага слова. Новыя словы ўтвараюцца па пэўных правілах і мадэлях. Напрыклад, па мадэлі «назоўнік + назоўнік са значэннем ‘асоба жаночага полу паводле роду дзейнасці’» ўтварыліся словы настаўніца і чараўніца: + + ; па мадэлі дзеяслоў са значэннем ‘завяршыцъ дзеянне’» ўтварыліся словы адпрацаваць і адламаць: , . Пры ўтварэнні слоў выкарыстоўваюцца марфемы, якія называюцца словаўтваральнымі. Такія марфемы (прыстаўкі, суфіксы, постфіксы) далучаюцца да ўтваральнай асновы і ўтвараюць слова з новым значэннем: , , , . |
Складанаскарочаныя словы (абрэвіятуры) могуць утварацца: Кожная частка складанаскарочанага слова пішацца так, як бы яна пісалася ў поўным слове: медсястра (медыцынская сястра), гаркам (гарадскі камітэт), заапарк (заалагічны парк). У пачатку другой часткі захоўваюцца літары і, е, я, ю, апостраф перад імі не ставіцца: дзяржінспекцыя, Мінюст. Складанаскарочаныя словы, якія абазначаюць назвы ўстаноў, арганізацый, часта пішуцца з вялікай літары: Нацбанк, Саўмін. |
Словаўтваральныя нормы — гэта прынятыя ў грамадстве правілы ўтварэння слоў паводле пэўных словаўтваральных мадэлей. |
У шматлікіх тэкстах сустракаюцца індывідуальна-аўтарскія наватворы, ці аказіяналізмы, аказіянальныя словы, якія ўтвараюцца па вядомых у мове словаўтваральных мадэлях: . Індывідуальна-аўтарскія наватворы — гэта словы, якія ствараюцца і ўжываюцца носьбітамі мовы, у тым ліку пісьменнікамі, грамадскімі дзеячамі, вучонымі, з пэўнымі стылістычнымі мэтамі. Аказіяналізмы не зафіксаваны ў слоўніках сучаснай беларускай мовы, але іх нельга разглядаць як прыклад парушэння словаўтваральных норм. |