Гісторыя Беларусі, XIX — пачатак XXI ст. 11 клас

Абвяшчэнне дзяржаўнага суверэнітэту Рэспублікі Беларусь паклала пачатак новаму этапу ў развіцці нацыянальнай культуры, пераасэнсаванню гістарычнага мінулага беларускага народа і ролі беларускай мовы як важнага фактару ў развіцці культуры.

Прыняты 26 студзеня 1990 г. Закон «Аб мовах у Беларускай ССР» абвяшчаў беларускую мову дзяржаўнай, а рускую — сродкам міжнацыянальных зносін. Дзяржаўнай праграмай развіцця беларускай мовы і іншых нацыянальных моў прадугледжваўся паэтапны перавод на беларускую мову справаводства, навучання ва ўстановах адукацыі, павелічэнне колькасці беларускамоўных СМІ, выкарыстанне беларускай мовы ва ўсіх сферах жыцця. Канстытуцыя 1994 г. заканадаўча замацавала дзяржаўны статус беларускай мовы.

14 мая 1995 г. на рэспубліканскім рэферэндуме большасць насельніцтва краіны выказалася за наданне рускай мове роўных правоў з беларускай.

Новая рэдакцыя Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь, прынятая 24 лістапада 1996 г., замацавала палажэнне аб дзвюх раўнапраўных дзяржаўных мовах.

На мяжы XX—XXI стст. на заканадаўчым узроўні былі ўведзеныя новыя правілы правапісу на беларускай мове. Асноўныя змены зводзіліся да ўдакладнення правіл пераносу слоў, напісання малой і вялікай літар, а таксама да пашырэння напісання «ў» («у кароткага») і распаўсюджвання прынцыпу акання на значную частку запазычаных слоў.