§ 11–4. Сацыяльна-эканамічнае становішча ў 1990-я гг.

4. Станаўленне прадпрымальніцкіх структур

У перыяд 1990—1995 гг. у Рэспубліцы Беларусь адбылося пашырэнне недзяржаўнага сектара эканомікі ў гандлі і вытворчасці спажывецкіх тавараў у форме прыватных, арэндных, кааператыўных, акцыянерных прадпрыемстваў.

Закон «Аб прадпрымальніцтве ў Рэспубліцы Беларусь», прыняты 28 мая ў 1991 г., вызначыў, што прадпрымальніцтва ўяўляе сабой самастойную ініцыятыўную дзейнасць грамадзян, накіраваную на атрыманне прыбытку або асабістага даходу і якая ажыццяўляецца ад свайго імя, на сваю рызыку і пад сваю маёмасную адказнасць або ад імя і пад маёмасную адказнасць юрыдычнай асобы. «Кожны ініцыятыўны чалавек, — абвяшчаў Закон, — мае неабмежаваныя магчымасці для самасцвярджэння асобы, раскрыцця сваіх здольнасцяў і патэнцыялу».

Найважнейшымі функцыямі прадпрымальніцтва ва ўмовах глыбокага эканамічнага спаду было забеспячэнне выжывання значных слаёў насельніцтва праз самазанятасць, прадастаўленне магчымасці атрымання дадатковых (акрамя даходаў па асноўным месцы працы) сродкаў да існавання.

У другой палове 1990-х гг. пачаўся працэс фарміравання заканадаўчай базы, арыентаванай на спецыфіку суб'ектаў малога прадпрымальніцтва. У дадзены перыяд адзначаецца тэндэнцыя да ўзмацнення цэнтралізаванага рэгулявання прадпрымальніцкай дзейнасці, а таксама яе стымулявання.