§ 29. Вадарод

Лятучыя вадародныя злучэнні

Лятучыя вадародныя злучэнні — рэчывы малекулярнай будовы, якія пры нармальных умовах уяўляюць сабой газы (НСl, NH3, H2S) або вадкасці (Н2O, НF) (мал. 67).

img
Мал. 67. Лятучыя вадародныя злучэнні неметалаў

Кіслотна-асноўныя ўласцівасці водных раствораў лятучых вадародных злучэнняў змяняюцца ў залежнасці ад становішча элемента ў перыядычнай сістэме. Вядома, што СН4 не раствараецца ў вадзе, NH3 утварае слабую аснову NH3 ∙ Н2O, раствор НF — слабая, а раствор HCl — моцная кіслата:

NH subscript 3 space end subscript bold times space straight Н subscript 2 straight O space rightwards arrow over leftwards arrow space NH subscript 4 space end subscript superscript plus space plus space OН to the power of – semicolon straight Н subscript 2 straight О space rightwards arrow over leftwards arrow space straight Н to the power of plus plus space ОН to the power of – semicolon HF space space rightwards arrow over leftwards arrow space straight H to the power of plus plus space straight F to the power of – semicolon HCl space rightwards arrow space straight H to the power of plus plus space Cl to the power of –.

Значыць, кіслотныя ўласцівасці вадародных злучэнняў неметалаў у перыядзе і ў групе ўзмацняюцца.