Сусветная гісторыя ХІХ - пачатак ХХІ ст. 11 клас

Пасля паражэння ў «опіумнай вайне» 1840—1842 гг. Кітай пачаў ператварацца ў паўкалонію еўрапейскіх дзяржаў, якія разам з Японіяй навязалі яму ў канцы XIX ст. шэраг нераўнапраўных дагавораў.

У 1870—1880-я гг. у Кітаі з’явіліся першыя нацыянальныя прадпрыемствы, пачала фарміравацца нацыянальная буржуазія. Яе прадстаўнікі, а таксама патрыятычна настроеная знаць пачалі крытыкаваць існуючы лад. Цынская дынастыя зрабіла спробу ўмераных рэформ, аднак яны не былі падтрыманыя большай часткай феадальнага класа. Кітайскія патрыёты, якія выступалі за рэспубліканскую форму праўлення, стварылі тайную рэвалюцыйную арганізацыю — «Саюз адраджэння Кітая». У 1898—1901 гг. у Кітаі адбылося магутнае паўстанне іхэтуаняў супраць іншаземцаў. Яно было задушана, і залежнасць Кітая ад заходніх дзяржаў яшчэ больш узмацнілася, аж да таго, што Цыны абавязваліся прадухіляць у краіне любое выступленне супраць еўрапейцаў.

У 1911 г. у Кітаі была скінута імператарская ўлада, якая праіснавала больш за дзве тысячы гадоў. Часовым прэзідэнтам Кітайскай рэспублікі быў абраны вядомы рэвалюцыянер-дэмакрат Сунь Ятсен.