«Сямнаццатай вясной»
Уводзiны
Іван Навуменка з болем згадваў, што з іх дзясятага класа на фронт пайшлі шаснаццаць хлопцаў, а вярнуліся толькі чатыры. Сябры юначых гадоў жылі ў яго памяці, што абуджала неадольнае жаданне ўзяцца за пяро і ў мастацкім слове вярнуць з небыцця тых, чыё жыццё забрала вайна. Тэма «хлопцаў-равеснікаў», аднагодкаў аўтара для І. Навуменкі стала «сваёй, жыццёва важнай, запаветнай» (Д. Бугаёў). Апавяданне «Сямнаццатай вясной», напісанае ў 1956 годзе, з’яўляецца яскравым узорам лірычнай прозы.