Хімія. 11 клас

Крэмніевая кіслата і яе солі

Крэмніевая кіслата H₂SiO₃ з’яўляецца двухасноўнай і больш слабай, чым вугальная кіслата. Яе атрымліваюць узаемадзеяннем сілікатаў (Na₂SiO₃ або K₂SiO₃) з больш моцнай кіслатой, напрыклад H₂SO₄, HCl:

Крэмніевая кіслата пры гэтым вылучаецца ў выглядзе студзяністага асадку, састаў якога часта паказваюць формулай nSiO₂ · mH₂O. У сапраўднасці крэмніевая кіслата мае палімерную прыроду:

Ужо пры нязначным награванні або доўгім захоўванні кіслата раскладаецца на аксід і ваду:

.

Утвораны аксід SiO₂ мае порыстую структуру і вялікую плошчу паверхні (да 1000 м²/г), што дазваляе яму абсарбіраваць малекулы розных рэчываў, у тым ліку і ваду. Менавіта дзякуючы абсарбцыйным уласцівасцям аксід SiO₂ пад назвай «сілікагель» выкарыстоўваецца як асушальнік паветра ва ўпакоўках з электронікай і абуткам, а пад назвай «Белы вугаль» — як абсарбент у медыцыне (мал. 101).