*§ 1-1. Прагрэс і рэгрэс у сацыяльным развіцці

Навукова-тэхнічны прагрэс. Тэхнічны прагрэс пачаўся са з’яўлення каменных прылад неандэртальцаў. Першай тэхналагічнай рэвалюцыяй прынята лічыць выкарыстанне агню, што стала пачаткам металургіі, бронзавага і жалезнага веку. Да канца XVIII ст. у гісторыі чалавецтва панавала ручная праца. І толькі ў канцы XVIII ст. адбылася прамысловая рэвалюцыя, якая сталася пачаткам новай тэхналагічнай эпохі машыннай вытворчасці. Яе тэхналагічным падмуркам прынята лічыць вытворчасць машын машынамі.

icon-remember
Успомніце, як называлі ўдзельнікаў стыхійных пратэстаў першай чвэрці XIX ст. супраць укаранення машын у ходзе прамысловай рэвалюцыі ў Англіі. З пункту гледжання пратэстоўцаў, машыны выцяснялі з вытворчасці людзей, што прыводзіла да тэхналагічнага беспрацоўя. Ці існуюць падобныя асцярогі сёння? 

Тэхніка з’явілася раней за навуку, што рабіла прагрэс тэхнічным, пакуль ён грунтаваўся на эмпірычным вопыце людзей. Калі ж з’яўляецца навука як сфера асаблівай дзейнасці, накіраванай на пазнанне свету, шляхі навукі і тэхнікі сталі перасякацца. З гэтага часу прагрэс становіцца навукова-тэхнічны, а ацэнка яго перспектыў і ролі ў развіцці чалавецтва можа быць дыяметральна процілеглая. Станоўчая ацэнка характэрная для так званых экатэхналагічных аптымістаў, песімісты ж, наадварот, падкрэсліваюць супярэчлівасць экалагічных, сацыяльных, палітычных, антрапалагічных наступстваў развіцця навукі і тэхнікі.

Адносіны да навукі (апытанне 2019 г.)

Адносіны да навукі (апытанне 2019 г.)
icon-discussions
На падставе даных табліцы зрабіце вывад пра тое, кім з’яўляюцца беларусы: экатэхналагічнымі аптымістамі ці песімістамі. 

Навукова-тэхнічны прагрэс цесна звязаны з духоўна-маральным развіццём чалавека. Сучасны стан навукі, тэхнікі, сістэм узбраення ставіць перад людзьмі праблему асабістай адказнасці за рашэнні і дзеянні. Грамадскі прагрэс напрамую звязаны з духоўна-маральным развіццём асобы.

Прачытайце анатацыю да фільма «Філосафы. Урок выжывання» (2013): «Заканчваецца навучальны год, у класе па філасофіі містэра Зіміта апошні ўрок. На развітанне ён прапануе вучням згуляць у незвычайную гульню – змадэляваць свае паводзіны пасля атамнага выбуху. Перад імі бункер, у якім дзесяць чалавек змогуць працягнуць год, іх саміх дваццаць – кагосьці трэба пакінуць гнісці ў попеле ядзернага агню».

icon-discussions
Як вы думаеце, якімі крытэрыямі адбору будуць кіравацца ўдзельнікі? Праверце свае вывады і абмяркуйце іх.