*§ 3-1. Граматычныя памылкі пры канструяванні словазлучэнняў розных тыпаў

Практыкаванне 34-3

Прачытайце разважанні вучонага пра спалучальнасць лічэбнікаў з назоўнікамі. Запішыце змест правіла з дапамогай тэзісаў.

Амаль ва ўсіх падручніках і дапаможніках па беларускай мове, калі гаворка заходзіць пра спалучальнасць лічэбнікаў з назоўнікамі, сцвярджаецца: пры лічэбніках два (дзве), абодва (абедзве), тры, чатыры назоўнік ужываецца ў форме назоўнага склону множнага ліку. Правіла звычайна ілюструецца адназначнымі прыкладамі: два сыны, тры крыніцы, чатыры вучні.
Аднак названае правіла патрабуе ўдакладнення, неабходна назвацьс выключэнні з гэтага правіла.
Па-першае, назоўнікі жаночага роду з націскным канчаткам у назоўным склоне адзіночнага ліку і рухомым націскам супадаюцьс і па канчатку, і па націску не з назоўным склонам множнага ліку, а з родным адзіночнага: рака — ракí — чатыры ракí (а не рэкі), сястра — сястры́ — дзве сястры́.
Па-другое, многія назоўнікі ніякага роду з націскным канчаткам у назоўным склоне адзіночнага ліку і рухомым націскам пры спалучэнні з лічэбнікамі два, тры, чатыры супадаюць па канчатку з назоўным склонам множнага ліку, а па націску — з родным адзіночнага: гняздо — гняздá (р., адз.) — гнёзды (мн.) — два гнязды́; акно — акнá — вокны — два акны́.
Па-трэцяе, своеасабліва спалучаюцца з лічэбнікамі два, тры, чатыры і некаторыя назоўнікі мужчынскага роду.сн Напрыклад: два кані, тры зубы (параўн. у родным склоне адзіночнага ліку і назоўным склоне множнага ліку: каня — коні, зуба — зýбы). Або: чалавек — чалавека (р., адз.) — людзі (мн.), але два чалавекі.
У колькасна-іменных спалучэннях азначэнне паміж лічэбнікам у назоўным склоне і назоўнікам ставіцца ў форме назоўнага склону множнага ліку: дзве вялікія ракі, чатыры поўныя вядры (І. Лепешаў).

Вызначце і абгрунтуйце стыль і тып тэксту.
Выпішыце з тэксту асабовыя формы дзеяслова, растлумачце правапіс канчаткаў.