§ 8. Паняцце камп'ютарнай графікі. Колеравыя мадэлі

Першае прадстаўленне аб камп'ютарнай графіцы і колеравых мадэлях вы атрымалі ў 7-м класе (гл. § 22).

Камп'ютарная графіка — вобласць дзейнасці чалавека, у якой камп'ютарныя тэхналогіі выкарыстоўваюцца для стварэння і апрацоўкі малюнкаў.

У цяперашні час камп'ютарныя тэхналогіі выкарыстоўваюцца ва ўсіх сферах нашага жыцця, таму камп'ютарная графіка стала надзвычай запатрабаванай. Вынікамі камп'ютарнай графікі карыстаюцца не толькі спецыялісты, але і звычайныя карыстальнікі камп'ютарных устройстваў.

У камп'ютарнай графіцы асноўным з'яўляецца паняцце колеру. Каб у працэсе падрыхтоўкі колераў малюнкаў прымаць карэктныя рашэнні, варта ўлічваць асаблівасці ўспрымання колеру вокам чалавека. Чалавечае вока ўспрымае колер суб'ектыўна (прыклад 8.1). Але электронныя ўстройствы аперыруюць дакладнымі значэннямі.

Каб у камп'ютарнай графіцы пры працы з колерам не ўзнікала розначытанняў, выкарыстоўваюцца колеравыя мадэлі.

Колеравая мадэль  сродак апісання колеру з дапамогай яго раскладання на простыя складальнікі.

Колеравых мадэляў шмат, у іх закладзены розныя прынцыпы працы з колерамі і розныя магчымасці для іх адлюстравання. Усе колеравыя мадэлі, якія выкарыстоўваюцца ў цяперашні час, можна ўмоўна класіфікаваць наступным чынам:

1. Манахромныя:

  • двухградацыйныя (чорна-белыя).
  • паўтонавыя (з адценнямі шэрых колераў).

2. Каляровыя:

  • індэксныя — кожнаму колеру ў колеравай табліцы ставіцца ў адпаведнасць індэкс.
  • поўнакаляровыя

адытыўныя (RGB) — заснаваныя на складанні колераў;

субтрактыўныя (CMY, CMYK) — заснаваныя на адніманні колераў;

- перцэпцыонныя (HSV, HSB, HLS, LAB, і г. д.) — заснаваныя на ўспрыманні колеру.

Спынімся падрабязней на чатырох мадэлях, з якімі часцей за ўсё працуюць у Photoshop і іншых графічных рэдактарах.

RGB

Мадэль атрымала сваю назву па першых літарах англійскіх слоў Red (Чырвоны), Green (зялёны), Blue (сіні).

Апаратна-арыентаваныя мадэль, якая выкарыстоўваецца для адытыўнага фарміравання адценняў аб'ектаў, якія свецяцца самастойна (пікселяў экрана). У гэтай жа мадэлі кадуе малюнак сканер.

Любы колер у гэтай мадэлі ўтвараецца шляхам змешвання ў розных прапорцыях трох асноўных колераў: чырвонага, зялёнага і сіняга, якія называюцца першаснымі. Пры парным змешванні першасных колераў утворацца другаразовыя колеры: блакітны, пурпурны і жоўты. Першасныя і другаразовыя колеры называюцца базавымі колерамі. З дапамогай базавых колераў можна атрымаць практычна ўвесь спектр бачных колераў.

Колеравы ахоп гэта дыяпазон колераў, які можа адрозніваць чалавек або прайграваць устройства.

Абмежаванне па колеравым ахопе ў RGB-мадэлі існуе, але, нягледзячы на гэта, дадзенай мадэлі цалкам дастаткова для стварэння колераў і адценняў, неабходных для прайгравання фотарэалістычных малюнкаў на экране камп'ютарных устройстваў.

Колер у дадзенай колеравай мадэлі апісваецца трыма значэннямі ў дыяпазоне ад 0 да 255.

У трохмернай сістэме каардынат колеравую мадэль RGB можна прадставіць у выглядзе куба (прыклад 8.2).

CMYK

У адрозненне ад экрана манітора, прайграванне колераў якога заснавана на выпраменьванні святла, друкаваная старонка можа толькі адлюстроўваць колер. Блакітная фарба, якую нанеслі на паперу, паглынае чырвоны колер і адлюстроўвае зялёны і сіні колеры.

У паліграфіі і устройствах, якія друкуюць, выкарыстоўваецца мадэль CMYK, якая, у адрозненне ад RGB, заснавана на ўспрыманні не выпраменьваючага, а адлюстроўваючага святла.

У трохмернай сістэме каардынат колеравую мадэль CMYK можна таксама прадставіць у выглядзе куба (прыклад 8.3).

Мадэль CMYK грунтуецца на чатырох асноўных колерах: Cyan (блакітны), Magenta (пурпурны), Yellow (жоўты), Black (чорны). Чорны колер адзначаюць K (па апошняй літары), каб не блытаць з Blue.

Колеры ў мадэлі CMYK утвараюцца шляхам аднімання з чорнага колеру жоўтага, пурпурнага і блакітнага колераў, таму мадэль CMYK з'яўляецца субтрактыўнай.

Тры першасных колеры ў CMYК пры змешванні ствараюць чорны колер. Аднак, паколькі рэальнае чарніла не стварае чыстых колераў, то да гэтых трох колераў дадаецца асобна чорны колер (К) і мадэль называецца CMYK.

Колеравы ахоп у CMYK меншы, чым у RGB, таму пры пераўтварэнні даных з RGB у CMYK колеры скажаюцца (прыклад 8.4).

HSB

Мадэль HSB атрымала назву па першых літарах англійскіх слоў: Hue (колеравы тон, адценне), Saturation (насычанасць), Brightness (яркасць).

H — значэнне, якое вызначае становішча колеру ў спектры. Напрыклад, зялёны колер размешчаны паміж жоўтым і сінім колерамі.

S — параметр кіравання колерам, які вызначае чысціню адцення колеру ў дыяпазоне ад шэрага да чыстага колеру.

B — значэнне яркасці колеру па шкале ад чорнага да белага на маніторы карыстальніка вымяраецца ў працэнтах: ад 0 да 100 % (нулявая яркасць адпавядае чорнаму колеру).

Мадэль HSB прынята выкарыстоўваць пры стварэнні малюнкаў на камп'ютары з імітацыяй прыёмаў працы і інструментарыя мастакоў.

Колеравы ахоп мадэлі HSB перакрывае ўсе вядомыя значэнні рэальных колераў (прыклад 8.5).

HSB-мадэль больш чым мадэлі RGB і CMYK адпавядае традыцыйнаму ўспрыманню колеру чалавекам і найбольш простая ў разуменні: спачатку можна вызначыць колеравы тон, а затым задаць яму насычанасці і яркасць.

Lab

Колеравая мадэль Lab была створана з мэтай пераадолення істотных недахопаў іншых мадэляў. Гэта апаратна-незалежная мадэль, якая вызначае колеры без уліку асаблівасцей устройстваў (манітора, прынтэра, і г. д.). У адрозненне ад іншых колеравых мадэляў Lab-мадэль апісвае колер з выкарыстаннем трох складальнікаў колеравага гледжання чалавека (прыклад 8.6).

Колер у колеравай мадэлі Lab вызначаецца трыма параметрамі, два з якіх задаюць колеравы тон:

а — каляровасць у дыяпазоне ад зялёнага да пурпурнага;

b — каляровасць у дыяпазоне ад сіняга да жоўтага;

L (Lightnesss) — святло (аналаг яркасці).

Годнасці Lab-мадэлі:

  1. Апаратная незалежнасць.
  2. Максімальны колеравы ахоп у адносінах да мадэляў RGB і CMYK.
  3. На базе параметраў Lab-мадэлі можна вызначыць параметры іншых колеравых мадэляў.

Мадэль Lab выкарыстоўваецца як пасрэднік для пераходу паміж колеравымі мадэлямі (напрыклад, з RGB-мадэлі для сканэра ў CMYK-мадэль для прынтэра). Пры стварэнні малюнкаў мадэль Lab практычна не выкарыстоўваюць.

Ідэальных колеравых мадэляў не існуе. У розных сітуацыях найбольш зручнай можа апынуцца тая ці іншая мадэль.

У залежнасці ад вобласці прымянення адрозніваюць наступныя віды камп'ютарнай графікі:

  1. Навуковая графіка дае магчымасць праводзіць вылічальныя эксперыменты з наглядным прадстаўленнем іх вынікаў — графікаў скалярных і вектарных функцый, зададзеных параметрычных крывых і паверхняў.
  2. Дзелавая графіка прызначана для нагляднага прадстаўлення розных паказчыкаў работы ўстаноў (схемы, дыяграмы і г. д.).
  3. Канструктарская графіка выкарыстоўваецца ў працы інжынераў-канструктараў, архітэктараў (чарцяжы).
  4. Ілюстрацыйная графіка —  адвольныя малюнкі.
  5. Мастацкая і рэкламная графіка — рэкламныя плакаты і ролікі, камп'ютарныя гульні.
  6. Лічбавая фатаграфія і лічбавая апрацоўка малюнкаў.
  7. Камп'ютарная анімацыя.

Прыклад 8.1. Суб'ектыўнае ўспрыманне колеру чалавекам.

Розныя людзі могуць убачыць на малюнку розную колькасць палос разнастайнага колеру.

Менш за 20 палос: 1/4 насельніцтва свету адрознівае крыху менш колераў, чым большасць.

Ад 20 да 36 палос: большасць людзей адрознівае вялікую колькасць колеравых адценняў.

Больш 37 палос: такія людзі распазнаюць прыкладна 100 млн колераў, як пчолы, некаторыя птушкі і мастакі.

Даказана тэарэтычна, што з дапамогай адытыўнага сінтэзу немагчыма атрымаць усе колеры, якія здольны адрозніць чалавечае вока. Некаторыя колеры, такія як чысты блакітны або чысты жоўты, не могуць быць дакладна адлюстраваны на экране.

Прыклад 8.2. Колеравая мадэль RGB.

Вяршыні куба размяшчаюцца на восях і адказваюць чырвонаму, зялёнаму і сінему колерам.

Дыяганаль ад 0, 0, 0 (ні адзін колер не выпраменьваецца) да 255, 255, 255 (значэнні ўсіх трох складальнікаў максімальныя) злучае пункты чорнага і белага колераў. Гэтая дыяганаль з'яўляецца ахраматычнай воссю (шкалой Grayscale) і змяшчае 256 адценняў шэрага колеру. На гэтай восі значэнні чырвонай, зялёнай і сіняй састаўляючай — 50, 50, 50.

Фарміраванне колераў у мадэлі RGB:

Прыклад 8.3. Колеравая мадэль CMYK.

У пункце пачатку каардынат узроўні ўсіх складальнікаў роўныя 0 — гэта белы колер.

Бліжэйшая вяршыня куба — гэта кропка чорнага колеру. У ёй узроўні ўсіх трох складальнікаў маюць максімальныя значэнні.

Вяршыні куба, якія размяшчаюцца на восях, адпавядаюць блакітным, пурпурным і жоўтым колерам (Cyan, Magenta, Yellow). У гэтых пунктах узроўні адпаведных складальнікаў маюць максімальныя значэнні.

На пакінутых вяршынях размяшчаюцца колеры, якія ўтвараюцца ў выніку змешвання двух базавых колераў: блакітнага і пурпурнага, блакітнага і жоўтага, пурпурнага і жоўтага. Гэта сіні (Blue), зялёны (Green) і чырвоны (Red) колеры адпаведна.

Фарміраванне колераў у мадэлі CMYK.

Прыклад 8.4. Колеравы ахоп у мадэлях RGB і CMYK.

Скажэнне пры пераўтварэнні:

Прыклад 8.5. Колеравая мадэль HSB.

Значэнне колеру ў мадэлі HSB выбіраецца як вектар, які зыходзіць з цэнтра акружнасці. Пункт у цэнтры адпавядае беламу колеру, а пункты па перыметры акружнасці — чыстым спектральным колерам. Напрамак вектара задаецца ў градусах і вызначае колеравае адценне. Даўжыня вектара вызначае насычанасць колеру. На асобнай восі, званай ахраматычнай, задаецца яркасць, пры гэтым нулявы пункт адпавядае чорнаму колеру.

Мадэль HSB зручна выкарыстоўваць пры рэдагаванні малюнкаў. Калі пры рэдагаванні фатаграфіі трэба замяніць зялёны ліст на жоўты, то дастаткова памяняць толькі колеравы складальнік (H), не змяняючы яркасць і насычанасць.

Прыклад 8.6. Колеравая мадэль Lab.

На гарызантальным зрэзе ўсе колеры маюць аднолькавую яркасць.

Кожны колер можа быць дакладна апісаны параметрамі а і b, якія задаюцца лікамі, якія знаходзяцца ў дыяпазоне ад -128 да +127. Для параметра а значэнне -128 адпавядае цёмна-зялёнаму колеру, а +127 — пурпурнаму. Для параметра b значэнне -128 — гэта сіні колер, а значэнне + 127 — жоўты. Усё пры ўмове, што L роўна 100 %. Святло змяняецца ў дыяпазоне ад 0 да 100 %.

Нулявое значэнне колеравых кампанентаў пры яркасці 50 адпавядае шэраму колеру ў мадэлі RGB (119, 119, 119). Пры значэнні яркасці 100 атрымліваецца белы колер, пры 0 — чорны.

Lab-мадэль узгадняецца з механізмам успрымання колеру чалавекам. У 1981 годзе амерыканскімі навукоўцамі Давідам Х'юблам і Торстэнам Вайзелам было даказана, што вока дае ў мозг не інфармацыю аб чырвоным, зялёным і сінім. Замест гэтага мозг атрымлівае розніцу паміж: светлым і цёмным; зялёным і чырвоным; сінім і жоўтым, дзе жоўты — сума чырвонага і зялёнага.