§ 33–5. Выклічнік і гукаперайманне. Правапіс выклічнікаў і гукаперайманняў

Практыкаванне 4

Прачытайце сказы з аповесці Я. Маўра «Палескія рабінзоны». Назавіце  выклічнікі, іх разрады паводле паходжання і паводле значэння. Вызначце, што выражаюць выклічнікі ў кожным сказе. Якія словы дапамагаюць вызначыць канкрэтны сэнс?

1. – Эх ты! – з пагардай сказаў Віктар. – Што будзе з цябе далей, калі ты ўжо цяпер раскіс?

2. – Эх, шкада дабра! – уздыхнуў ён і асцярожна пачаў выцягваць сваё багацце і раскладаць яго на зямлі. – Дзе яго цяпер возьмеш?

3. – Ну-ну, няма чаго наракаць, – нездаволена забурчаў Віктар.

4. – Ай, заяц дзюбаецца! – крыкнуў ён з жахам.

5. – Ура! Перамога! – закрычаў Віктар, калі дождж скончыўся.

6. – Ну-ну! – абурыўся Мірон і таксама пачаў шукаць.

Растлумачце напісанне выклічнікаў праз дэфіс, пастаноўку знакаў прыпынку пры выклічніках.