§ 33–5. Выклічнік і гукаперайманне. Правапіс выклічнікаў і гукаперайманняў
Практыкаванне 4
Прачытайце сказы з аповесці Я. Маўра «Палескія рабінзоны». Назавіце выклічнікі, іх разрады паводле паходжання і паводле значэння. Вызначце, што выражаюць выклічнікі ў кожным сказе. Якія словы дапамагаюць вызначыць канкрэтны сэнс?
1. – Эх ты! – з пагардай сказаў Віктар. – Што будзе з цябе далей, калі ты ўжо цяпер раскіс?
2. – Эх, шкада дабра! – уздыхнуў ён і асцярожна пачаў выцягваць сваё багацце і раскладаць яго на зямлі. – Дзе яго цяпер возьмеш?
3. – Ну-ну, няма чаго наракаць, – нездаволена забурчаў Віктар.
4. – Ай, заяц дзюбаецца! – крыкнуў ён з жахам.
5. – Ура! Перамога! – закрычаў Віктар, калі дождж скончыўся.
6. – Ну-ну! – абурыўся Мірон і таксама пачаў шукаць.
Растлумачце напісанне выклічнікаў праз дэфіс, пастаноўку знакаў прыпынку пры выклічніках.