Раман «Пошукі будучыні»

Драматычны лёс ахвяр Першай і Другой сусветных войнаў

Падчас Першай сусветнай вайны наша краіна стала памежнай зонай, на якой дзве імперыі змагаліся за свае інтарэсы. У гэты час больш за два (некаторыя даследчыкі лічаць, што амаль тры) мільёны чалавек уцяклі на Усход як бежанцы. Само існаванне беларусаў як асобнай нацыі ставілася пад сумненне краінамі-захопнікамі і тутэйшымі здраднікамі. У творы мы бачым гэта на прыкладзе вобразаў графа Паліводскага, Люцыяна Акаловіча, Шрэдэраў.

Калі Кузьма Чорны пісаў «Пошукі будучыні», ішла Вялікая Айчынная вайна і трэба было падтрымліваць баявы дух людзей. Галоўнай у культурнай сітуацыі 1940-х гадоў зрабілася еднасць. Пісьменнік падкрэсліваў людскую аб’яднанасць часам, прасторай, супольна перажытымі падзеямі. Кузьма Чорны, як і іншыя творцы гэтага перыяду, услаўляў і гераізм, але гэта не перашкодзіла яму выявіць нацыянальнае і агульнафіласофскае ў рамане.