§ 15. Двухмерныя масівы
15.1. Апісанне двухмернага масіву
Колькасць індэксаў, па якіх звяртаюцца да элемента ў масіве, вызначае размернасць масіву. Акрамя аднамерных, могуць выкарыстоўвацца двухмерныя, трохмерныя і іншыя масівы. Двухмерны масіў — масіў, элементамі якога з’яўляюцца аднамерныя масівы. Яго можна выявіць як табліцу з данымі, у якой кожны радок — лінейны масіў. Зварот да элемента ажыццяўляецца па двух індэксах: a[3][5] — элемент, змешчаны ў радку, які мае індэкс тры, і слупку з індэксам пяць. Прыкладам выкарыстання двухмернага масіву з’яўляецца ліст электроннай табліцы. Двухмерны масіў апісваюць наступным чынам: vector <vector <тып элементаў>> імя_масіву Структура апісання здаецца дастаткова складанай, аднак яна цалкам адлюстроўвае сутнасць: двухмерны вектар — лінейны вектар, элементамі якога з’яўляюцца лінейныя вектары. Другі параметр у круглых дужках паказвае, якім значэннем трэба запоўніць кожны радок. У прыкладзе 15.1 паказана, як можна апісваць двухмерныя вектары. Па аналагічнай схеме можна апісваць масівы вялікіх размернасцяў. |
Шматмерныя масівы выкарыстоўваюцца ў вылічальнай матэматыцы. Пры мадэліраванні аб’ектаў, працэсаў і з’яў шматмерныя масівы дазваляюць захоўваць параметры мадэлі і дыяпазоны іх змянення. Для шматмерных масіваў выкарыстоўваюць наступныя назвы: аднамерны масіў — вектар, двухмерны масіў — матрыца (прамавугольная табліца), трохмерны масіў — куб (набор аднатыпных табліц). Для вызначэння шматмернага масіву большай размернасці выкарыстоўваюць паняцце тэнзар. Чатырохмерны, пяцімерны, шматмерны масіў — тэнзар. Прыклад 15.1. Апісанне двухмерных масіваў. Апісанне двухмернага масіву цэлых лікаў з 10 радкоў і 10 слупкоў. vector <vector <int>> d(10, vector <int> (10)); Апісанне двухмернага масіву, памеры якога ўводзяць з клавіятуры:
Выкарыстанне typedef (вызначэнне тыпу) для апісання двухмернага масіву:
|