§ 27. Ужыванне назоўнікаў, лік, род якіх не супадаюць у беларускай і рускай мовах; назоўнікаў, якія маюць форму толькі адзіночнага ці толькі множнага ліку; назоўнікаў агульнага роду, нескланяльных назоўнікаў і абрэвіятур
Практыкаванне № 238
Прачытайце табліцу і падрыхтуйце вуснае паведамленне пра назоўнік як часціну мовы.
Назоўнік — самастойная часціна мовы | ||
Агульнае значэнне | называе прадмет, адказвае на пытанні хто? што? | агульны ці ўласны; адушаўлёны ці неадушаўлёны; асабовы ці неасабовы; канкрэтны ці абстрактны; зборны, рэчыўны |
Марфалагічныя прыметы | мае род, адносіцца да аднаго са скланенняў, змяняецца па ліках і склонах | м.р., ж.р., н.р. ці агульны род; 1, 2, 3-е скланенне ці рознаскланяльны або нескланяльны; адз. і мн. лік ці толькі адз./толькі мн. лік; Н., Р., Д., В., Т., М. склон ці не скланяецца |
Сінтаксічная роля | у сказе можа быць |