§ 5-1. Асаблівасці сацыяльна-эканамічнага і палітычнага развіцця краін Захаду ў другой палове XIX — пачатку ХХ ст.
Ключавая ідэя: пераход да імперыялізму ўзмацніў нераўнамернае развіццё дзяржаў і абвастрыў супярэчнасці паміж імі.
ХIX ст. стала перыядам глабальнай трансфармацыі ва ўсіх сферах грамадскага развіцця. Менавіта ў гэты час канчаткова аформіліся новыя грамадскія класы, хуткімі тэмпамі ішло станаўленне капіталістычнага грамадства, вялікія змены адбыліся ў палітычнай сістэме — з’явіліся новыя ідэалогіі і партыі, пачала актыўна распаўсюджвацца рэспубліканская форма дзяржаўнага ўладкавання.
2. Эканамічнае развіццё краін Захаду
З 1870-х гг. да канца XIX ст. аб’ём сусветнай прамысловасці павялічыўся больш чым у тры разы. Найбольш інтэнсіўна развівалася цяжкая прамысловасць — металургія і машынабудаванне. У розных краінах Еўропы эканамічны рост быў нераўнамерным. Найбольш інтэнсіўна развіваліся Германія і ЗША. Перавагамі ЗША былі прыродныя рэсурсы, стварэнне сеткі дарог і каналаў, іміграцыя эканамічна актыўных людзей. Германія ж атрымала вялізную кантрыбуцыю ад пераможанай Францыі, увяла дзяржаўнае рэгуляванне эканомікі. Вялікабрытанія развівалася толькі дзякуючы захаванню вялізнай каланіяльнай імперыі, дзе калоніі давалі сыравіну і з’яўляліся рынкам збыту.