Геаграфія. 11 клас

Крытэрыі, паказчыкі і параметры геаэкалагічнага стану навакольнага асяроддзя. Абвастрэнне геаэкалагічных праблем, пагаршэнне ўмоў жыццядзейнасці і здароўя людзей у шэрагу рэгіёнаў Зямлі абумовілі неабходнасць аб’ектыўнай ацэнкі стану навакольнага асяроддзя. Якасць навакольнага асяроддзя на пэўнай тэрыторыі можна ацэньваць па змене ўзроўню геаэкалагічнага стану ў выніку прыродна-антрапагенных парушэнняў. Па марфалагічных фактарах, якія маюць рэальнае фізічнае выяўленне, вылучаюцца тэрыторыі геаэкалагічнай нормы, рызыкі, крызісу і бедства.

Паразважаем. Чаму глыбокія незваротныя змены навакольнага асяроддзя неабходна разглядаць за адносна кароткі гістарычны тэрмін?

Для ацэнкі стану навакольнага асяроддзя выкарыстоўваюць крытэрыі, якія характарызуюць забруджванне паветра, вады, глеб, вычарпанне прыродных рэсурсаў і дэградацыю зямель.

Пад крытэрыем маюць на ўвазе сукупнасць паказчыкаў, якія дазваляюць ахарактарызаваць пагаршэнне стану здароўя насельніцтва і навакольнага асяроддзя. Вылучаюць тры класы крытэрыяў: тэматычныя, прасторавыя, дынамічныя (мал. 201-1) — і два тыпы ацэначных паказчыкаў: прамыя і індыкацыйныя.

У свеце ўсё ўзаемазвязана. Як змяненні навакольнага асяроддзя ўплываюць на раслінныя арганізмы?

Галоўная задача ацэнкі геаэкалагічнага стану навакольнага асяроддзя — вызначыць ступень дэградацыі ПТК. Гэта дазваляе распрацаваць спецыяльныя праграмы мерапрыемстваў для зніжэння антрапагеннага ўздзеяння на навакольнае асяроддзе і паляпшэння яго якасці ў неспрыяльных у геаэкалагічным дачыненні рэгіёнах.