Скрыжаванне асобін аднаго віду (унутрывідавая гібрыдызацыя) ці розных відаў (аддаленая гібрыдызацыя).

 Вадкая частка цытаплазмы, у якой змешчаны ўсе ўнутры­клетачныя структуры.

Органы, якія маюць адзіны план будовы і агульнае паходжанне.

Парныя храмасомы. Маюць аднолькавую будову і змяшчаюць аднолькавы набор генаў (могуць адрознівацца толькі алельнымі формамі генаў). у ходзе меёзу могуць абменьвацца ўчасткамі (з’ява кросінговера).

Здольнасць жывых арганізмаў захоўваць адноснае пастаянства саставу і ўласцівасцей унутранага асяроддзя.

Участак малекулы ДНК (у РНК-змяшчальных вірусаў — РНК), які змяшчае інфармацыю пра першасную структуру пэўнага бялку, ррнк ці тРНК. 

Сукупнасць генаў якога-небудзь арганізма.

Сукупнасць генатыпаў якой-небудзь групы асобін (напрыклад, папуляцыі ці віду).

Навука, якая вывучае заканамернасці спадчыннасці і зменлівасці жывых арганізмаў.

Сукупнасць метадаў і тэхналогій, звязаных з выдзяленнем генаў з клетак жывых арганізмаў, ажыццяўленнем роз­ных маніпуляцый з імі і ўвядзеннем іх у другія арганізмы.

Універсальная для жывых арганізмаў сістэма запісу інфармацыі пра першасную структуру бялкоў у выглядзе паслядоўнасці нуклеатыдаў ДНК (мРНК).

Сукупнасць спадчыннага (генетычнага) матэрыялу, заключанага ў клетцы арганізма ці ў віруснай часцінцы.

арганізм, у клетках якога змяшчаюцца розныя алельныя гены, напрыклад Аa, Bb, I^AI^B.

Надмембранны комплекс клетак жывёл, утвораны малекуламі вугляводаў, якія звязаны з бялкамі і ліпідамі цытаплазматычнай мембраны. Выконвае рэцэптарную функцыю, забяспечвае пазнаванне клеткамі адна адной.

Шматступеньчаты працэс ферментатыўнага бескіслароднага расшчаплення глюкозы да піравінаграднай кіслаты, які праходзіць у гіялаплазме клетак.

Арганізм, у клетках якога змяшчаюцца аднолькавыя алельныя гены, напрыклад АА, аа, I^BI^B.