Агіягра́фіяАгіягра́фія — жанр царкоўна-рэлігійнай літаратуры, апавяданні пра жыццё людзей, прылічаных да ліку святых. |
Агаро́днікіАгаро́днікі — феадальна-залежныя сяляне, якіх сялілі на невялікіх дзялянках зямлі і абавязвалі выконваць пэўныя павіннасці. |
Адраджэ́ннеАдраджэ́нне — эпоха ў гісторыі культуры Заходняй Еўропы і ВКЛ, адметная свецкім характарам, антыфеадальнай і антыклерыкальнай накіраванасцю, а таксама антрапацэнтрызмам, індывідуалізмам, вальнадумствам, свабодалюбівымі і патрыятычнымі настроямі. |
Адукацы́йная камі́сіяАдукацы́йная камі́сія — свецкая ўстанова па арганізацыі і кіраўніцтве сістэмай школьнай асветы ў Рэчы Паспалітай. |
Анімі́змАнімі́зм — вера ў існаванне духаў і душ, у іх уплыў на жыццё людзей і жывёл. |
Антытрынітары́змАнтытрынітары́зм — плынь у пратэстантызме, прыхільнікі якой адмаўляюць догмат пра трыадзінства Бога. |
Арна́ментАрна́мент — узор з рытмічна ўпарадкаваных элементаў для аздаблення твораў выяўленчага, дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. |
Археалагі́чная культу́раАрхеалагі́чная культу́ра — гістарычная агульнасць археалагічных помнікаў, што існавалі на акрэсленай тэрыторыі прыкладна ў адзін час і з’яўляюцца аднастайнымі па сваёй матэрыяльнай культуры. |
Асіміля́цыяАсіміля́цыя — страта часткай соцыуму ці цэлым этнасам сваіх адметных рысаў і замена іх на запазычаныя ў іншага этнасу. |
Аса́дныя сяля́неАса́дныя сяля́не — адна з асноўных катэгорый феадальна-залежных сялян у ВКЛ, галоўнай павіннасцю якіх быў чынш. |