Індаеўрапе́йцыІндаеўрапе́йцы — народы, якія сфарміраваліся ў розныя перыяды каменнага і бронзавага вякоў на тэрыторыі ад сучаснай Індыі да заходняй часткі Еўропы, размаўлялі на блізкіх мовах агульнага паходжання і мелі шмат агульных рысаў у матэрыяльнай і духоўнай культуры. |
Інкарпара́цыяІнкарпара́цыя — уключэнне ў склад, далучэнне. |
Інфля́нтыІнфля́нты — Лівонія, назва зямель Усходняй Прыбалтыкі ў ВКЛ і Рэчы Паспалітай. |
Агіягра́фіяАгіягра́фія — жанр царкоўна-рэлігійнай літаратуры, апавяданні пра жыццё людзей, прылічаных да ліку святых. |
Агаро́днікіАгаро́днікі — феадальна-залежныя сяляне, якіх сялілі на невялікіх дзялянках зямлі і абавязвалі выконваць пэўныя павіннасці. |
Адраджэ́ннеАдраджэ́нне — эпоха ў гісторыі культуры Заходняй Еўропы і ВКЛ, адметная свецкім характарам, антыфеадальнай і антыклерыкальнай накіраванасцю, а таксама антрапацэнтрызмам, індывідуалізмам, вальнадумствам, свабодалюбівымі і патрыятычнымі настроямі. |
Адукацы́йная камі́сіяАдукацы́йная камі́сія — свецкая ўстанова па арганізацыі і кіраўніцтве сістэмай школьнай асветы ў Рэчы Паспалітай. |
Анімі́змАнімі́зм — вера ў існаванне духаў і душ, у іх уплыў на жыццё людзей і жывёл. |
Антытрынітары́змАнтытрынітары́зм — плынь у пратэстантызме, прыхільнікі якой адмаўляюць догмат пра трыадзінства Бога. |
Арна́ментАрна́мент — узор з рытмічна ўпарадкаваных элементаў для аздаблення твораў выяўленчага, дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. |