§ 17. Масівы і структуры як параметры функцый
17.2. Масівы як параметры функцый
Прыклад 17.5. Дадзены натуральныя n, m цэлыя a0,..., an – 1, b0,..., am – 1, атрымаць:
Этапы выканання задання I.Зыходныя даныя: пераменныя n і m — колькасць элементаў у масівах а і b, a і b — лінейныя масівы. II. Вынік: значэнне пераменнай t. III. Алгарытм рашэння задачы. 1. Увод зыходных даных. Для ўводу масіву створым функцыю. Паколькі да выкліку функцыі памер вектара невядомы, то вектары a і b ствараюцца без вызначэння колькасці элементаў у іх. Для ўводу значэнняў можна выкарыстоўваць адзін з двух варыянтаў: 1.1. Увесці колькасць элементаў, змяніць памер вектара з дапамогай функцыі resize (гл. Дадатак да главы 1), затым увесці элементы. 2. Для знаходжання мінімальнага і максімальнага элементаў масіву аформім адпаведныя функцыі. Функцыя будзе прымаць масіў як параметр і вяртаць значэнне мінімальнага (максімальнага) элемента ў масіве. |
Прыклад 17.5. V. Праграма:
VI. Тэсціраванне. |