|
Прыклад 12.8. На складзе захоўваюцца пустыя скрыні для ўпакоўвання тавару. Вядома, што ёмістасць аднаго пакета з цукеркамі x кг. Вызначыце сумарную масу пакетаў з цукеркамі, якія можна ўпакаваць у такія скрыні, запоўніўшы скрыню цалкам.
Этапы выканання задання
I. Зыходныя даныя: масіў а, колькасць лікаў n, лік x.
II. Вынік: колькасць скрынь — k, сумарная маса — s.
III. Алгарытм рашэння задачы.
1. Увод зыходных даных.
2. Ініцыялізацыя лічыльніка і значэння сумы:
k = 0; s = 0;
3. Праглядаючы масіў, праверым, ці з’яўляецца бягучы элемент лікам, кратным x (у гэтым выпадку скрыня будзе запоўнена цалкам). Калі кратны, то павялічым лічыльнік k на 1, а пераменную s — на значэнне знойдзенага элемента масіву.
4. Вывад выніку.
IV. Апісанне пераменных: n, x, k — int, a – vector <int>.
Прыклад 12.9. Маецца спіс хлопчыкаў 10 «В» класа і вынікі іх бегу на 100 м. Для здачы нарматыву неабходна прабегчы дыстанцыю не больш чым за 16 с. Вывесці прозвішчы навучэнцаў, якія не выканалі нарматыў па бегу. Колькі такіх навучэнцаў у класе? Зыходныя даныя захоўваюцца ў тэкставым файле input.txt. Вынік вывесці ў тэкставы файл output.txt.
Этапы выканання задання
I. Зыходныя даныя: масівы fam (прозвішчы навучэнцаў) і r (вынікі бегу ў секундах), колькасць навучэнцаў n.
II. Вынік: прозвішчы тых навучэнцаў, якія не выканалі нарматыў па бегу.
III. Алгарытм рашэння задачы.
1. Увод зыходных даных.
2. Ініцыялізацыя лічыльніка: k = 0;
3. Будзем праглядаць масіў з вынікамі і правяраць, ці з’яўляецца бягучы элемент лікам, большым за 16 (нарматыў не здадзены). Калі такое значэнне знойдзена, то выведзем элемент масіву fam з адпаведным нумарам і павялічым значэнне лічыльніка на 1..
4. Вывад значэння лічыльніка.
IV. Апісанне пераменных:
n, k – int, r – vector <double>,
fam – vector <string>.
Прыклад 12.10. У двух лінейных масівах x і y, зададзеных выпадковым чынам, захоўваюцца каардынаты пунктаў плоскасці (–200 ≤ x[i], y[i] ≤ 200). Вызначыць, якіх пунктаў больш — якія ляжаць унутры або звонку вобласці, абмежаванай акружнасцю радыуса r з цэнтрам у пачатку каардынат (будзем лічыць, што пункты, якія ляжаць на акружнасці, ляжаць унутры вобласці).
Этапы выканання задання
I. Зыходныя даныя: x, y — масівы лікаў, r — радыус акружнасці, n — колькасць пунктаў.
II. Вынік — адно з паведамленняў: «унутры пунктаў больш», «звонку пунктаў больш» або «пунктаў пароўну».
III. Алгарытм рашэння задачы.
1. Увод зыходных даных.
2. Ініцыялізацыя лічыльнікаў: k1 = 0; k2 = 0;
3. Будзем праглядаць усе пункты і для кожнага правяраць прыналежнасць вобласці. Калі x2 + y2 ≤ R2, то пункт ляжыць унутры вобласці, тады павялічым значэнне лічыльніка k1 на 1, калі не, то павялічым на 1 значэнне лічыльніка k2.
4. Параўнаем значэнні k1 і k2 і выведзем вынік.
IV. Апісанне пераменных: n, k1, k2 — int, x, y – vector <int>.
Прыклад 12.11. Зададзены аднамерны масіў з n цэлых лікаў. Вызначыць колькасці элементаў, якія з’яўляюцца лікамі Сміта. Вывесці тыя элементы, якія з’яўляюцца лікамі Сміта. (Лік Сміта — такі састаўны лік, сумма лічбаў якога роўна суме лічбаў усіх яго простых сумножнікаў.) Напрыклад, лікам Сміта з’яўляецца 202 = 2 × 101, паколькі 2 + 0 + 2 = 4 і 2 + 1 + 0 + 1 = 4.
Этапы выканання задання
I. Зыходныя даныя: а — масіў лікаў, n — колькасць лікаў у масіве.
II. Вынік: лікі Сміта і іх колькасць у масіве.
III. Алгарытм рашэння задачы.
1. Увод зыходных даных.
2. Ініцыялізацыя лічыльніка: k = 0;
3. Будзем праглядаць кожны элемент масіву і вызначаць, ці з’яўляецца ён лікам Сміта. Для праверкі створым функцыю check, якая будзе атрымліваць у якасці параметра элемент масіву, а таксама вяртаць значэнне true, калі лік з’яўляецца лікам Сміта, і false — у адваротным выпадку.
3.1. Знойдзем суму лічбаў ліку.
3.2. Будзем раскладаць лік на простыя множнікі і для кожнага множніка знаходзіць суму лічбаў.
3.3. Для раскладання ліку на простыя множнікі будзем дзяліць яго спачатку на 2 (пакуль дзеліцца), затым на 3. На 4 лік ужо дзяліцца не будзе, будзем дзяліць на 5 і г. д. Скончыцца раскладанне тады, калі пасля ўсіх дзяленняў лік стане роўным 1.
4. Таксама нам спатрэбіцца функцыя sum, якая для ліку будзе вяртаць яго суму лічбаў.
IV. Апісанне пераменных:
n, k – int, a – vector <int>.
Прыклад 12.12. Зададзены аднамерны масіў з n радкоў. Даныя ў масіве чытаюцца з тэкставага файла input.txt. Кожны радок з’яўляецца сказам са слоў, падзеленых прабеламі. Знайсці і вывесці ў тэкставы файл output.txt тыя сказы, у якіх няцотная колькасць слоў. Колькі сказаў вывелі?
Этапы выканання задання
I. Зыходныя даныя: а — масіў лікаў, n — колькасць лікаў у масіве.
II. Вынік: шуканыя радкі і іх колькасць.
III. Алгарытм рашэння задачы.
1. Увод зыходных даных.
2. Ініцыялізацыя лічыльніка: k = 0;
3. Будзем праглядаць кожны радок і вызначаць, колькі ў ім слоў. Для праверкі створым функцыю check, якая будзе атрымліваць у якасці параметра элемент масіву і вяртаць колькасць слоў у радку. Калі колькасць слоў з’яўляецца няцотным лікам, то выведзем радок і павялічым значэнне лічыльніка.
3.1. Перад кожным словам сказа, акрамя першага, стаіць прабел. Слова пачынаецца з сімвала, які прабелам не з’яўляецца.
3.2. Дабавім прабел перад першым словам, тады колькасць слоў будзе вызначацца колькасцю спалучэнняў пар сімвалаў: прабел і не прабел.
IV. Апісанне пераменных:
n, k – int, а – vector <string>. |
Прыклад 12.8.
V. Праграма:
|
#include <iostream>
#include <vector>
using namespace std;
int main()
{
setlocale(0,"");
int n;
cout << "n = ";
cin >> n;
vector <int> a(n);
for (int i = 0; i < n; i++)
cin >> a[i];
int x;
cout << "маса цукерак ";
cin >> x;
int s = 0, k = 0;
for (int i = 0; i < n; i++)
if (a[i] % x == 0){
k++;
s += a[i];
}
cout << "упакавалі " << k;
cout << " скрынь, сумарная маса ";
cout << s << " кг" << endl;
return 0;
}
|
VI. Тэсціраванне.
VII. Аналіз вынікаў. Скрыні, якія задавальняюць умову задачы, маюць масу 15, 25, 10, 20, 45.
Прыклад 12.9.
V. Праграма:
|
#include <iostream>
#include <fstream>
#include <vector>
#include <string>
using namespace std;
int main()
{
ifstream fin ("input.txt");
ofstream fout ("output.txt");
int n;
fin >> n;
fin.ignore ();
vector <string> fam(n);
vector <double> r(n);
for (int i = 0; i < n; i++)
fin >> fam[i] >> r[i];
int k = 0;
for (int i = 0; i < n; i++)
if (r[i] > 16){
fout << fam[i] << endl;
k ++;
}
fout << "не здалі нарматыў ";
fout << k << " навучэнцаў" << endl;
return 0;
}
|
VI. Тэсціраванне.
VII. Аналіз вынікаў. Вынік Сідарава 21, а Каралёва 16.1, што перавышае нарматыў.
Прыклад 12.10.
V. Праграма:
|
#include <iostream>
#include <vector>
#include <ctime>
#include <cstdio>
using namespace std;
int main()
{
srand(time(NULL));
int n, r;
cout << "n = ";
cin >> n;
cout << "r = ";
cin >> r;
vector <int> x(n), y(n);
for (int i = 0; i < n; i++){
x[i] = rand() % 401 - 200;
y[i] = rand() % 401 - 200;
}
int k1 = 0, k2 = 0;
for (int i = 0; i < n; i++)
if (x[i] * x[i] + y[i] * y[i]
<= r * r)
k1++;
else
k2++;
if (k1 > k2)
cout << "vnutri";
else
if (k1 < k2)
cout << "snarugi";
else
cout << "porovnu";
cout << endl;
return 0;
} |
VI. Тэсціраванне.
VII. Аналіз вынікаў. Паводле паведамленняў, якія выдае праграма, складана меркаваць пра яе правільнасць. Для праверкі можна вывесці значэнні каардынат кожнага пункта ў файл і пры праверцы ставіць дадатковыя паметкі. Напрыклад, «+», калі пункт унутры, і «-», калі звонку.
Прыклад 12.11.
V. Праграма:
|
#include <iostream>
#include <vector>
using namespace std;
int sum(int x)
{
int s = 0;
while (x >0){
s += x % 10;
x /= 10;
}
return s;
}
bool check(int x)
{
int s1 = sum(x);
int s2 = 0;
int d = 2;
//разкладанне на простыя множнікі
while (x != 1){
while (x % d == 0){
s2 += sum(d);
x /= d;
}
d++;
}
return (s1 == s2);
}
int main()
{
int n;
cout << "n = ";
cin >> n;
vector <int> a(n);
for (int i = 0; i < n; i++)
cin >> a[i];
int k = 0;
for (int i = 0; i < n; i++)
if (check(a[i])){
k++;
cout << a[i] << " ";
}
cout << endl << "vsego " << k;
cout << " chisel Smita" << endl;
return 0;
} |
VI. Тэсціраванне.
Прыклад 12.12.
V. Праграма:
|
#include <iostream>
#include <fstream>
#include <vector>
#include <string>
#include <windows.h>
using namespace std;
using namespace std::__cxx11;
int check(string x)
{
int k = 0;
x = " " + x;
int len = x.length();
for (int i = 0; i < len - 1; i++)
if (x[i] == ' ' && x[i + 1] != ' ')
k++;
return k;
}
int main()
{
SetConsoleCP(1251);
SetConsoleOutputCP(1251);
ifstream fin("input.txt");
ofstream fout("output.txt");
int n;
fin >> n;
fin.ignore();
vector <string> a(n);
for (int i = 0; i < n; i++)
getline(fin, a[i]);
int k = 0;
for (int i = 0; i < n; i++)
if (check(a[i]) % 2){
fout << a[i] << endl;
k++;
}
fout << "Всего - " << k;
fout << " строк(–а, –u)" << endl;
return 0;
} |
VI. Тэсціраванне.
|
