§ 6. Закон Авагадра як адзін з асноўных законаў хіміі
Італьянскі вучоны А. Авагадра ў 1811 годзе сфармуляваў закон, у адпаведнасці з якім у роўных аб’ёмах розных газаў пры аднолькавых умовах змяшчаецца аднолькавы лік малекул. Тлумачэнне гэтага закону крыецца ў асаблівасцях газападобнага стану рэчыва. Як вам вядома з курса фізікі, адлегласці паміж малекуламі газаў шматкратна перавышаюць памеры саміх малекул. Таму аб’ём, які займае пэўная порцыя газу, залежыць у асноўным ад гэтых адлегласцей, а не ад памераў малекул.
Для вырашэння практычных задач важнымі з’яўляюцца высновы з закону Авагадра.
Выснова першая. Аднолькавы лік малекул любога газу пры аднолькавых ціску і тэмпературы займае роўны аб’ём.
Выснова другая. Малярны аб’ём газаў Vm — велічыня пастаянная пры нязменных тэмпературы і ціску.
Матэматычна гэта запісваецца так:
Як было адзначана ў § 4 (с. 24), пры нармальных умовах малярны аб’ём любога газу роўны 22,4 дм3/моль:
Vm = 22,4 дм3/моль.
Гэтая роўнасць для розных газаў тлумачыцца тым, што рэчыва колькасцю 1 моль заўсёды змяшчае 6,02 ∙ 1023 часціц.
Выснова трэцяя. Масы аднолькавых аб’ёмаў двух газаў пры аднолькавых умовах суадносяцца як іх малярныя масы.
Пакажам гэта на прыкладзе двух адвольных газаў аднолькавага аб’ёму V пры адных і тых жа ўмовах. Вядома, што . Паколькі аб’ёмы роўныя: V1 = V2, . Скараціўшы абедзве часткі ўраўнення на Vm, атрымаем .
Суадносіны называюць адноснай шчыльнасцю першага газу па другім (D): .
Веданне адноснай шчыльнасці аднаго газу Х па другім газе Y дазваляе вызначыць малярную масу аднаго з газаў, калі вядомая малярная маса другога газу: M(X) = M(Y) · DY(X).
Звычайна адносную шчыльнасць газаў рэчываў вызначаюць па адносінах да вадароду або па адносінах да паветра.
Прыклад 1. Вызначце адносную шчыльнасць сярністага газу па вадародзе і па паветры.
Рашэнне. Паколькі малярная маса сярністага газу М(SO2) = 64 г/моль, то яго адносная шчыльнасць па вадародзе:
адносная шчыльнасць па паветры (M(пав.) = 29 г/моль):
Прыклад 2. Вызначце малярную масу газападобнага вуглевадароду, калі яго адносная шчыльнасць па паветры роўная 2.
Рашэнне. Зыходзячы з азначэння адноснай шчыльнасці газу, запішам:
З гэтых суадносін вынікае:
Адносная шчыльнасць газаў D, у адрозненне ад іх шчыльнасцей ρ, з’яўляецца велічынёй, якая не залежыць ад тэмпературы і ціску.
У хімічных рэакцыях выконваецца закон захавання масы, але аб’ём рэакцыйнай сумесі можа істотна змяняцца, калі хімічная рэакцыя працякае паміж газападобнымі рэчывамі або газападобныя рэчывы ўтвараюцца ў выніку рэакцыі. Пры гэтым аб’ёмы газападобных рэагентаў і прадуктаў суадносяцца паміж сабой, як каэфіцыенты ва ўраўненні адпаведных рэакцый. Растлумачым гэта на прыкладзе рэакцыі акіслення аміяку NH3 кіслародам з утварэннем азоту і вады:
Ураўненне рэакцыі | 4NH3(г) + | 3O2(г) = | 2N2(г) + | 6H2O(в) |
Колькасць рэчыва | 4 моль | 3 моль | 2 моль | 6 моль |
Аб’ём газападобных рэчываў | 4 ∙ 22,4 дм3 | 3 ∙ 22,4 дм3 | 2 ∙ 22,4 дм3 | |
Суадносіны аб’ёмаў рэчываў | 4 | 3 | 2 |
Суадносіны аб’ёмаў газападобных зыходных рэчываў і прадуктаў (н. у.) рэакцыі роўныя:
V(NH3) : V(O2) : V(N2) = (4 · 22,4 дм3) : (3 · 22,4 дм3) : (2 · 22,4 дм3) = 4 : 3 : 2.
Такім чынам, адносіны аб’ёмаў газападобных рэчываў роўныя адносінам каэфіцыентаў перад іх формуламі ва ўраўненні рэакцыі. Напрыклад, калі аб’ёмы аміяку і кіслароду, якія ўступаюць у рэакцыю, роўныя адпаведна 4 м3 і 3 м3, то ў выніку рэакцыі ўтвараецца азот аб’ёмам 2 м3.
Прыменім атрыманы вывад для рашэння разліковых задач.
Прыклад 3. Вызначце аб’ём (н. у.) кіслароду, які неабходны для поўнага згарання бутану аб’ёмам 10 м3 (н. у.).
Дадзена:
V(C4H10) = 10 м3
V(O2) — ?
Рашэнне
Паколькі і бутан, і кісларод — газападобныя рэчывы (н. у.), то для знаходжання аб’ёму кіслароду можна скарыстацца аб’ёмнымі адносінамі газаў.
Гэта дазволіць рашыць задачу без пераліку аб’ёмаў газаў на колькасць рэчыва і не запатрабуе пераводу адзінак вымярэння аб’ёмаў.
1. Складзём ураўненне рэакцыі:
2C4H10(г) + 13O2(г) = 8CO2(г) + 10H2O(в).
2. Вызначым аб’ёмныя суадносіны бутану і кіслароду згодна з ураўненнем рэакцыі: на 2 моль бутану неабходна 13 моль кіслароду, гэта значыць іх аб’ёмныя суадносіны 2 : 13:
або ,
адкуль знаходзім:
Зручным з’яўляецца і звыклы спосаб афармлення рашэння:
, адкуль
Адказ: V(O2) = 65 м3.
Прыклад 4. На поўнае згаранне 2 дм3 некаторага вуглевадароду патрабуецца 9 дм3 кіслароду. Пры гэтым утварылася 6 дм3 вуглякіслага газу. Вызначце малекулярную формулу вуглевадароду. Вымярэнні аб’ёмаў праводзілі пры аднолькавых умовах.
Дадзена:
V(CхHу) = 2 дм3
V(O2) = 9 дм3
V(СO2) = 6 дм3
CхHу — ?
Рашэнне
Умоўна прадставім формулу шуканага вуглевадароду як CxHy. Cкладзём ураўненне рэакцыі гарэння вуглевадароду, расставіўшы каэфіцыенты ў адпаведнасці з эксперыментальнымі данымі аб аб’ёмах газаў:
2CxHy + 9O2 = 6CO2 + yH2O.
Каэфіцыенты ў ім суадносяцца як аб’ёмы адпаведных газападобных рэагентаў. З улікам роўнасці ліку атамаў кіслароду, якія ўступілі ў рэакцыю, ліку атамаў, якія ўваходзяць у прадукты рэакцыі, маем:
9 ∙ 2 = 6 ∙ 2 + y ∙ 1, откуда y = 6.
Запішам ураўненне рэакцыі з усімі каэфіцыентамі:
2CxHy + 9O2 = 6CO2 + 6H2O.
Аналіз гэтага ўраўнення ўказвае на тое, што х = 3, малекулярная формула вуглевадароду — C3H6.
Адказ: C3H6.