§ 1. Лікавыя тыпы даных. Увод-вывад даных

 Структура программы

Праграма на мове C++ складаецца з функцый, апісанняў, каманд і дырэктыў прэпрацэсара (прэпрацэсар — праграма, якая выконвае апрацоўку файла зыходнага кода перад пачаткам кампіляцыі).

Пры стварэнні праекта ў акне рэдагавання кода ўжо напісана праграма  (прыклад 1.6).

#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
  cout << "Hello world!" << endl;
  return 0;
}

Для мовы С++ напісана вялікая колькасць бібліятэк, якія змяшчаюць каманды мовы. Падключэнне бібліятэкі ажыццяўляецца дырэктывай #include. Далей паказваецца імя бібліятэкі, пададзенае ў вуглавых дужках: < >.

У першым радку з дапамогай дырэктывы #include падключаецца загаловачны файл бібліятэкі <iostream>, які змяшчае неабходную інфармацыю для кіравання ўводам/вывадам..

Наступная дырэктыва using адкрывае доступ да прасторы імёнаў namespace std, у якой вызначаюцца сродкі стандартнай бібліятэкі мовы C++. Прастора імёнаў — некаторае мноства, створанае для лагічнай групоўкі ўнікальных ідэнтыфікатараў.

Праграма пачынаецца ключавымі словамі int main()далей у фігурных дужках ідуць каманды мовы. Кожная каманда павінна заканчвацца «;». Апошняя каманда return 0[1].

Вынік работы праграмы адлюстроўваецца ў асобным кансольным акне  (прыклад 1.7).

Мова С++ адчувальная да рэгістра выкарыстоўваемых сімвалаў. Гэта азначае, што каманды, якія павінны быць запісаны малымі літарамі, не будуць распазнаны кампілятарам, калі іх запісаць вялікімі.


[1] Падрабязна пра прызначэнне гэтых каманд вы даведаецеся пазней.

Згодна з традыцыяй, распачатай у 1978 г. з прыкладу з кнігі Браяна Кернігана і Дзяніса Рытчы «Мова праграміравання Сі», першая праграма на любой мове праграміравання павінна проста выводзіць на экран прывітанне свету.

Прыклад 1.6. Акно асяроддзя Code::Blocks з тэкстам работы праграмы. 

 Строку    using namespace std;    можно опустить, но тогда нужно будет перед каждой командой, имя которой описано в пространстве имен     std   прописывать   std::.   Например

  std::cout << "Hello world!" << std:: endl;  

У вялікіх праектах, у якіх выкарыстоўваюцца розныя прасторы імёнаў, а не толькі стандартнае, звычайна так і паступаюць. У вучэбных праектах выкарыстоўваецца толькі стандартная прастора імёнаў. Таму прапісваецца дырэктыва пра выкарыстанне прасторы імёнаў  std.  

Прыклад 1.7. Кансольнае акно з вынікам работы праграмы:

Адчувальнасць да рэгістра належыць і да імёнаў пераменных. Для кампілятара С++ пераменныя з імёнамі n і N — гэта розныя пераменныя.