Печатать книгуПечатать книгу

§ 9. Вылічэнне плошчы фігуры метадам Монтэ-Карла

Сайт: Профильное обучение
Курс: Інфармацыйныя тэхналогіі. 11 клас (Базавы ўзровень)
Книга: § 9. Вылічэнне плошчы фігуры метадам Монтэ-Карла
Напечатано:: Гость
Дата: Пятница, 22 Ноябрь 2024, 01:30

9.1. Пастаноўка задачы (этап 1)

Задача. Метадам Монтэ-Карла знайсці плошчу фігуры, абмежаванай графікамі функцый   и 

Для вылічэння плошчы фігур такой формы можна выкарыстоўваць розныя метады, якія добра вядомыя ў матэматыцы.

9.2. Выбар плана стварэння мадэлі (этап 2)

Першым чынам варта пабудаваць малюнак фігуры, для чаго лагічна стварыць камп'ютарную мадэль фігуры ў электронных табліцах (прыклад 9.1).

Для вылiчэння плошчы фигуры дапрацуем  праграму папярэдняга параграфа і выкарыстуем яе (прыклад 9.2).

План стварэння мадэлі атрымлівае наступны выгляд:

3а) стварэнне камп'ютарнай мадэлі фігуры;
3б) стварэнне камп'ютарнай разліковай мадэлі.

Прыклад 9.1. Каб пабудаваць малюнак фігуры, трэба на адной каардынатнай плоскасці пабудаваць графікі двух дадзеных функцый. Малюнак дазволіць вызначыць становішча і памеры базавага прамавугольніка.

Графікі пабудуем з дапамогай электронных табліц.

Прыклад 9.2. У праграме трэба ўлічыць памеры базавага прамавугольніка, адпаведна змяніць формулы разліку каардынатаў пунктаў-пясчынак і запісаць новыя ўмовы траплення пунктаў-пясчынак на фігуру.

9.3. Стварэнне камп'ютарнай мадэлі фігуры (этап 3а)

Будзем будаваць графікі функцый на прамежку [–5; 15] з крокам 1. Камп'ютарную мадэль фігуры будзем будаваць, выкарыстоўваючы схему размяшчэння даных і загалоўкаў, прыведзеную ў прыкладзе 9.3.

У ячэйкі радка 5 уводзім наступныя формулы

A5: =B1 B5: =A5*(10—A5)/5 C5: =A5/3

У ячэйку A6 уводзім

=A5+$B$2

Дыяпазон B5:C5 капіруем на дыяпазон B6:C6 і дыяпазонам A6:C6 запаўняем табліцу ўніз да радка 25 уключна.

Для пабудовы графікаў вылучаем дыяпазон A4:C25 і ўстаўляем дыяграму Точечная (Точечная с гладкими кривыми) (прыклад 9.4).

Прыклад 9.3. Схема размяшчэння даных і загалоўкаў камп'ютарнай мадэлі фігуры ў электронных табліцах.

Прыклад 9.4. На дыяграме адразу будуюцца два графіка. Пасля налады можна атрымаць дыяграму наступнага выгляду.

9.4. Стварэнне камп'ютарнай разліковай мадэлі (этап 3б)

Для яе стварэння выкарыстоўваем тэкст праграмы з пункта 8.5.

Дададзім у аб'яву пераменных тыпу real імёны a і b, якія выкарыстоўваем для шырыні і вышыні базавага прамавугольніка.

Далей для гэтых пераменных задаем пачатковыя значэннi (прыклад 9.5.).

Каб выпадковыя пункты траплялі на базавы прамавугольнік, змяняем аператары прысваення выпадковых значэнняў каардынатам у целе цыклу:

x := a * random();
y := b * random();

Каб запісаць новую ўмову аператара if зноў вывучаем фигуру (прыклад 9.6) і запісваем умову

(x / 3 < y) and ( y < x * (10 - x) / 5)

Тут у першай няроўнасці злева — гэта выраз функцыі, графік якой абмяжоўвае фігуру знізу. У другой няроўнасці справа — выраз функцыі, якая абмяжоўвае фігуру зверху.

Змяняем формулу вылічэння плошчы (прыклад 9.7) і выводзім вынік аператарам

writeln('Плошча фiгуры = ',s);

Прыклад 9.5. Аналіз пабудаванай фігуры дазваляе ў якасці базавага ўзяць прамавугольнiк з вяршыняй у пачатку каардынатаў. Вышыню прамавугольніка можна ўзяць роўнай 5, а шырыню варта выбраць паміж 8 і 9, арыентуючыся на графікі. Возьмем шырыню базавага прамавугольніка роўнай 8,5.

Тады ў праграме трэба задаць гэтыя пачатковыя значэнні для пераменных a і b, дапісаўшы аператары:

a := 8.5;
b := 5
;

Прыклад 9.6. Аналіз пабудаванай фігуры паказвае, што яна абмежаваная зверху графікам функцыі , а знізу — графікам функцыі .

Прыклад 9.7. Для вылічэння плошчы зададзенай фігуры выкарыстоўваем асноўную формулу метаду Монтэ-Карла .

Плошча S0 базавага прамавугольніка вылічаецца як множанне даўжыні яго бакоў. Тады аператар вылічэння плошчы павінен мець выгляд

  s := a * b * k / n;  

9.5. Даследаванне мадэлі (этап 4)

Адэкватнасць метаду праверана ў папярэднім параграфе. Адэкватнасць камп'ютарнай мадэлі можна праверыць разлікамі пры дапамозе іншых метадаў (прыклад 9.8).
Прыклад 9.8. Аналітычныя вылічэнні, праведзеныя іншым матэматычным метадам, паказалі, што плошча зададзенай фігуры роўна 19,29.

9.6. Атрыманне рашэння задачы (этап 5)

Некалькі запускаў праграмы з павелічэннем колькасці n пунктаў-пясчынак у 10 і больш разоў паказваюць, што вынік з акругленнем да дзясятых доляў роўны 19,3.
Ужо адзначалася, што павялічыць дакладнасць вылічэнняў плошчы фігуры геаметрычным метадам Монтэ-Карла можна павелічэннем колькасці n пунктаў-пясчынак.

Практыкаваннi

  

1. Метадам Монтэ-Карла, змяняючы праграму, знайсці плошчы наступных фігур, абмежаваных графікамі функцый:

  1.  и  ;
  2.  и ;
  3.  и  ;
  4.  и  ;
  5.  и  ;
  6.  и  .