§ 33. З’ява самаіндукцыі. Індуктыўнасць. Энергія магнітнага поля шпулі з токам
Сайт: | Профильное обучение |
Курс: | Фізіка. 10 клас |
Книга: | § 33. З’ява самаіндукцыі. Індуктыўнасць. Энергія магнітнага поля шпулі з токам |
Напечатано:: | Гость |
Дата: | Воскресенье, 6 Июль 2025, 08:27 |
Фарадэй доследным шляхам вызначыў, што электрамагнітная індукцыя праяўляецца ва ўсіх выпадках змянення магнітнага патоку праз паверхню, абмежаваную контурам. Сучаснік Фарадэя амерыканскі фізік Джозэф Генры (1797–1878) незалежна ад свайго англійскага калегі адкрыў некаторыя з электрамагнітных эфектаў. У 1829 г. Генры выявіў, што ЭРС індукцыі ўзнікае ў нерухомым контуры і пры адсутнасці змянення знешняга магнітнага поля. Які механізм узнікнення ЭРС індукцыі ў гэтым выпадку?
Самаіндукцыя. Калі электрычны ток, які праходзіць у замкнутым праводным контуры, па якіх-небудзь прычынах змяняецца, то змяняецца і магнітнае поле, створанае гэтым токам. Гэта цягне за сабой змяненне магнітнага патоку праз паверхню, абмежаваную контурам. Паколькі магнітны паток Ф прапарцыянальны модулю магнітнай індукцыі В поля, які, у сваю чаргу, прапарцыянальны сіле току I ў контуры, то
Каэфіцыенту прапарцыянальнасці паміж магнітным патокам Ф і сілай току I Томсан (лорд Кельвін) у 1853 г. прапанаваў даць назву «каэфіцыент самаіндукцыі»:
Ф = LI.
(33.1)
Каэфіцыент самаіндукцыі L часта называюць індуктыўнасцю контуру. У СІ індуктыўнасць вымяраюць у генры (Гн). Індуктыўнасць контуру роўная 1 Гн, калі пры сіле току ў контуры 1 А магнітны паток праз паверхню, абмежаваную гэтым контурам, роўны 1 Вб. Індуктыўнасць залежыць ад памераў і формы контуру, а таксама ад магнітных уласцівасцей асяроддзя, у якім знаходзіцца гэты контур.
Калі электрычны ток, які праходзіць у контуры, змяняецца, то ён стварае зменлівы магнітны паток, што прыводзіць да з’яўлення ЭРС індукцыі. Гэтую з’яву назвалі самаіндукцыяй.
Самаіндукцыя — з’ява ўзнікнення ЭРС індукцыі ў электрычным ланцугу ў выніку змены сілы току ў гэтым ланцугу.
ЭРС, якая ўзнікае ў гэтым выпадку, назвалі электрарухаючай сілай самаіндукцыі. Згодна з законам электрамагнітнай індукцыі
Калі індуктыўнасць контуру не змяняецца з цягам часу, гэта значыць L = const, то
Паколькі контур замкнуты, ЭРС самаіндукцыі стварае ў ім ток самаіндукцыі. Сілу току самаіндукцыі можна вызначыць паводле закона Ома , дзе R — супраціўленне контуру. Паводле правіла Ленца ток самаіндукцыі заўсёды накіраваны так, каб супрацьдзейнічаць змене току, створанага крыніцай. Пры ўзрастанні сілы току ток самаіндукцыі накіраваны супраць току крыніцы, а пры памяншэнні — напрамкі току крыніцы і току самаіндукцыі супадаюць.
Якой павінна быць скорасць змянення сілы току, каб у шпулі з індук тыўнасцю L = 0,20 Гн узнікла ЭРС самаіндукцыі = 4,0 В?

Назіранне самаіндукцыі. Для назірання з’явы самаіндукцыі збяром электрычны ланцуг, які складаецца са шпулі з вялікай індуктыўнасцю, рэзістара з электрычным супраціўленнем, роўным супраціўленню абмоткі шпулі, дзвюх аднолькавых лямпачак, ключа і крыніцы пастаяннага току. Схема ланцуга прыведзена на малюнку 185. Пры замыканні ключа лямпачка Л2 пачынае свяціцца практычна адразу, а лямпачка Л1 — з прыкметным спазненнем. Пры ўзрастанні сілы току I1, створанага крыніцай на ўчастку, утвораным шпуляй і лямпачкай Л1, ЭРС самаіндукцыі ў шпулі мае такую палярнасць, што створаны ёю ток самаіндукцыі Iс накіраваны насустрач току крыніцы. У выніку рост сілы току I1 крыніцы запавольваецца, і сіла току I = I1 – |Iс| не адразу дасягае свайго максімальнага значэння.
З'яву самаіндукцыі можна назіраць і пры размыканні электрычнага ланцуга. Збяром ланцуг, які складаецца са шпулі з вялікай колькасцю віткоў 1, наматаных на жалезны асяродак 2, да заціскаў якой подключана лямпачка з вялікім электрычным супраціўленнем у параўнанні з супраціўленнем абмоткі шпулі (мал. 185.1). У якасці крыніцы току возьмем крыніцу, ЭРС якой 2 В. Лямпачка падключана паралельна шпулі. Пры размыканні ключа захоўваецца замкнутай частка ланцуга, якая складаецца з ужо паслядоўна злучаных шпулі і лямпачкі.

Пакуль ключ замкнуты, лямпачка будзе цьмяна свяціцца, бо адносіны сіл токаў, што праходзяць праз лямпачку і шпулю, адваротныя адносінам іх супраціўленняў . Калі ўключыць лямпачку паралельна шпулі ў электрычны ланцуг пастаяннага току, то пры размыканні ланцуга можна ўбачыць, што лямпачка ярка ўспыхвае. Чаму гэта адбываецца? Пры размыканні ланцуга сіла току ў шпулі памяншаецца, што прыводзіць да ўзнікнення ЭРС самаіндукцыі. Ток самаіндукцыі, які ўзнікае ў ланцугу, паводле правіла Ленца, супадае па напрамку з токам шпулі, не дазваляючы яму рэзка змяншаць сілу току. Гэта і забяспечвае ўспышку лямпачкі. Заўважым, што з’ява самаіндукцыі мае месца ў любых выпадках змянення сілы току ў ланцугу, які змяшчае індуктыўнасць, або змянення самой індуктыўнасці.
Энергія магнітнага поля. Адкуль бярэцца энергія, якая забяспечвае ўспышку лямпачкі? Гэта не энергія крыніцы току, бо яна ўжо адключана. Успышка лямпачкі адбываецца адначасова з памяншэннем сілы току ў шпулі і створанага токам магнітнага поля. Можна меркаваць, што назапашаная ў шпулі ў працэсе самаіндукцыі энергія магнітнага поля ператвараецца ва ўнутраную энергію спіралі лямпачкі і энергію яе выпраменьвання.
Пры замыканні ланцуга, што складаецца з крыніцы току з ЭРС , шпулі з індуктыўнасцю L і рэзістара, супраціўленне якога R, сіла току ў ланцугу пачне ўзрастаць і з'явіцца ЭРС самаіндукцыі
.
Тады ў адпаведнасці з законам Ома сіла току ў ланцугу .
Значыць, .
Памножыўшы атрыманую роўнасць на IΔt, дзе Δt — дастаткова малы прамежак часу, на працягу якога сіла току I застаецца практычна пастаяннай, знойдзем элементарную работу, выкананую пабочнымі сіламі ў крыніцы току: .

У працэсе ўстанаўлення току, калі сіла току I і магнітны паток Ф = LI узрастаюць, работа, якую выконваюць пабочныя сілы ў крыніцы току, перавышае колькасць цеплаты, што выдзяляецца ў рэзістары. Элементарная дадатковая работа, выкананая пабочнымі сіламі за прамежак часу Δt пры пераадоленні ЭРС самаіндукцыі ў працэсе ўстанаўлення току (мал. 185.2):
δAдад = ФΔI.
Поўная дадатковыя работа Адад, роўная суме элементарных дадатковых работ δАдад у працэсе ўстанаўлення току, роўная суме плошчаў усіх аналагічных слупкоў, гэта значыць плошчы фігуры пад графікам залежнасці Ф = Ф(I) (гл. мал. 185.2 ).
Гэтая работа ператвараецца ў энергію магнітнага поля шпулі, таму:
дзе L — індуктыўнасць контуру; I — сіла току.
Якая індуктыўнасць шпулі, калі пры сіле току I = 2,0 А энергія магнітнага поля шпулі Wм = 1,2 Дж?

1. Што называюць самаіндукцыяй?
2. У якіх доследах можна назіраць з’яву самаіндукцыі?
3. Ад чаго залежыць ЭРС самаіндукцыі?
4. Што называюць індуктыўнасцю? У якіх адзінках у СІ яе вымяраюць?
5. Як вылічыць энергію магнітнага поля шпулі з токам?
6. Чаму для стварэння электрычнага току ў ланцугу са шпуляй індуктыўнасці крыніца току павінна затраціць энергію?
Прыклад 1. На малюнку 186 прыведзены графік залежнасці сілы току, які праходзіць па саленоідзе, ад часу. Вызначце максімальнае значэнне модуля ЭРС самаіндукцыі ў саленоідзе, калі яго індуктыўнасць L = 40 мГн.

L = 40 мГн = 4,0 · 10–2 Гн
Рашэнне. ЭРС самаіндукцыі . Аналізуючы графік (мал. 186), можна зрабіць вы снову, што сіла току, які праходзіць па са леноідзе, змяняецца на трох участках:
1) ад моманту часу t1 = 0,0 с да моманту часу t2 = 2,0 с сіла току змяняецца на ΔI1 = 10 А за прамежак часу Δt1 = 2,0 с;
2) ад моманту часу t3 = 4,0 с да моманту часу t4 = 6,0 с сіла току змяняецца на ΔI2 = –20 А за прамежак часу Δt2 = 2,0 с;
3) ад моманту часу t5 = 8,0 с да моманту часу t6 = 10,0 с сіла току змяняецца на ΔI3 = 10 А за прамежак часу Δt3 = 2,0 с.
Паколькі прамежкі часу Δt1 = Δt2 = Δt3 = 2,0 с, то відавочна, што максімальнае значэнне модуля скорасці змянення сілы току, а значыць, і максімальнае значэнне модуля ЭРС самаіндукцыі, створанай у саленоідзе, адпавядае прамежку часу Δt2 = 2,0 с (ад t3 = 4,0 с да t4 = 6,0 с):
Такім чынам,
Адказ: = 0,40 В.
Прыклад 2. На малюнку 187 прыведзены графік залежнасці ЭРС самаіндукцыі, якая ўзнікае ў шпулі з індуктыўнасцю L = 2,0 мГн, ад часу. Вызначце змяненне сілы току на ўчастках I, II і III графіка. Чаму роўная энергія магнітнага поля ў момант часу t = 4,0 с, калі ў пачатковы момант часу сіла току ў шпулі I = 0?

L = 2,0 мГн = 2,0 · 10–3 Гн
t = 4,0 с
ΔIIII — ? Wм — ?
Рашэнне. Аналізуючы графік, можна зрабіць выснову, што на ўчастку I ЭРС самаіндукцыі = –3,0 мВ, на ўчастку III —
= 6,0 мВ. Змену сілы току на гэтых участках графіка можна вызначыць, выкарыстаўшы закон электрамагнітнай індукцыі для з’явы самаіндукцыі:
;
.
;
.
На ўчастку II графіка = 0, значыць, сіла току не змянялася: ΔIII = 0.
У момант часу t = 4,0 с энергія магнітнага поля шпулі .
Такім чынам,
.
Адказ: ΔII = 6,0 А; ΔIII = 0; ΔIIII = –6,0 А; Wм = 36 мДж.
Прыклад 3. За прамежак часу Δt = 9,50 мс сіла току ў шпулі індукцыўнасці раўнамерна ўзрасла ад I1 = 1,60 А да I2 = 2,40 А. Пры гэтым у шпулі ўзнікла ЭРС самаіндукцыі 1с = –14,0 В. Вызначце ўласны магнітны паток у канцы працэсу нарастання току і прырашчэнне энергіі магнітнага поля шпулі.
Δt = 9,50 мс = 9,50 · 10–3 с
I1 = 1,60 А
I2 = 2,40 А
ΔWм — ?
Рашэнне. Пры змяненні на шпулі сілы току ад I1 да I2 ўзнікае ўласны магнітны паток Фс = LI2. Індукцыўнасць шпулі L можна вызначыць з закона электрамагнітнай індукцыі для з'явы самаіндукцыі: . Значыць,
. Тады
.
Прырашчэнне энергіі магнітнага поля шпулі
Адказ: Фс = 399 мВб, ΔWм = 266 мДж.
Практыкаванне 24
1. Сіла току, які праходзіць па замкнутым праводным контуры, I = 1,2 А. Магнітнае поле гэтага току стварае магнітны паток Ф = 3,0 мВб праз паверхню, абмежаваную контурам. Вызначце індуктыўнасць контуру.
2. Пры раўнамерным змяненні сілы току ў шпулі на ΔI = –4,0 А за прамежак часу Δt = 0,10 с у ёй узнікае ЭРС самаіндукцыі = 20 В. Вызначце індуктыўнасць шпулі.
3. Вызначце ЭРС самаіндукцыі, якая ўзнікае ў шпулі, індуктыўнасць якой L = 1,2 Гн, пры раўнамерным змяненні сілы току ад I1 = 2,0 А да I2 = 6,0 А за прамежак часу Δt = 0,60 с. Вызначце прырашчэнне энергіі магнітнага поля пры дадзенай змене сілы току.

4. На малюнку 188 прыведзены графік залежнасці сілы току ў шпулі, індуктыўнасць якой L = 10 мГн, ад часу. Вызначце ЭРС самаіндукцыі праз прамежкі часу t1 = 10 с і t2 = 20 с ад моманту пачатку адліку часу.
5. Сіла току ў шпулі раўнамерна паменшылася ад I1 = 10 А да I2 = 5,0 А. Пры гэтым энергія магнітнага поля змянілася на ΔWм = –3,0 Дж. Вызначце індуктыўнасць шпулі і першапачатковае значэнне энергіі магнітнага поля.
6. Вызначце ЭРС самаіндукцыі, што ўзнікае ў шпулі, індуктыўнасць якой L = 0,12 Гн, пры раўнамерным памяншэнні сілы току ад I1 = 8,0 А, калі за прамежак часу t1 = 0,20 с энергія магнітнага поля паменшылася ў α = 2,0 раза.
7. Энергія магнітнага поля шпулі з індуктыўнасцю L1 = 0,5 Гн большая за энергію магнітнага поля шпулі з індуктыўнасцю L2 у α = 1,5 раза. Вызначце індуктыўнасць другой шпулі, калі адносіны ўласнага магнітнага патоку праз паверхні, абмежаваныя віткамі другой шпулі, да ўласнага магнітнага патоку праз паверхні, абмежаваныя віткамі першай шпулі, .