*§ 48—5. Біём саваннаў

Прадуцэнты

Прадуцэнты саваннаў прадстаўлены невялікай колькасцю відаў, устойлівых да засухі і пажараў. Часта на вялікіх прасторах дамінуе адзін від дрэў і злакаў. У афрыканскай саванне сустракаюцца розныя віды калючых дрэў і хмызнякоў, у прыватнасці акацыі, дрэвападобныя малачаі, баабабы. У аўстралійскай саванне зараснікі розных хмызнякоў спалучаюцца з апунцыяй і эўкаліптамі, у тым ліку эўкаліптам чырвоным і іншымі спецыфічнымі аўстралійскімі раслінамі. У Паўднёвай Амерыцы шматлікія плантацыі кававага дрэва.

Дрэвы ў саваннах маюць тоўстую кару з магутным пластом корку. У сухую пару года яны скідаюць лісце. Цвітуць дрэвы ў канцы сухога сезона, а з пачаткам дажджоў распускаецца лістота.

Травяное покрыва вельмі неаднароднае. У вільготных умовах яно утворана высокімі злакамі, скрозь якія цяжка прабрацца нават чалавеку. У сухіх саваннах з больш працяглым сухім перыядам травяное покрыва фарміруюць нізкія злакі ці розныя паўхмызнякі, якія разам са злакамі утвараюць самкнутае покрыва. У перыяд засухі надземная частка злакаў высыхае.

Дрэвы раўнамерна размеркаваны сярод травастою ці растуць групамі, якія чаргуюцца з участкамі, занятымі травой. Шмат якія дрэвы маюць парасонападобную крону (акацыя парасоністая). Такая форма кроны спрыяе размеркаванню дажджавых вод на плошчы, занятай паверхневымі каранямі гэтых дрэў. Акрамя таго, высушванне ветрам у сухі перыяд пры такой форме кроны некалькі памяншаецца.

У перыяд засухі ў саваннах часта ўзнікаюць пажары, якія мясцовыя жыхары часам спецыяльна робяць для ўгнаення глебы.

Біямаса ў сярэднім дасягае 40 т/га пры дыяпазоне ваганняў ад 2 да 150 т/га.

Сярэдняя велічыня прадукцыі лічыцца роўнай прыкладна 9 т/га ў год, аднак межы ваганняў даволі шырокія — ад 2 да 20 т/га ў год.