§ 29.1. Вадародныя злучэнні неметалаў і металаў

Кіслотна-асноўныя ўласцівасці водных раствораў вадародных злучэнняў неметалаў

Разгледзім змену кіслотна-асноўных уласцівасцей водных раствораў лятучых вадародных злучэнняў у залежнасці ад становішча элемента ў перыядычнай сістэме. Вядома, што СН₄ не раствараецца ў вадзе, NH₃ утварае слабую аснову NH₃ ∙ Н₂O, а раствор НF — слабая кіслата:

NH₃ ∙ Н₂O + OН^–;

Н₂О  Н⁺ + ОН^–;

HF  H⁺ +  F^–.

Значыць, кіслотныя ўласцівасці вадародных злучэнняў неметалаў у перыядзе з павелічэннем парадкавага нумара элемента ўзмацняюцца.

У групах кіслотныя ўласцівасці водных раствораў вадародных злучэнняў неметалаў таксама ўзмацняюцца: НF з’яўляецца слабай кіслатой, а HCl, HBr, HI — моцнымі.

Вуглярод і вадарод утвараюць значную колькасць бінарных арганічных злучэнняў розных класаў: алканы С_nH_2n+2, алкены С_nH_2n, алкіны С_nH_2n–2, арэны С_nH_2n–6 і інш.

Кісларод утварае два ўстойлівыя злучэнні з вадародам — Н₂О и Н₂О₂ (вада і пераксід вадароду).

Для серы вядомы рад вадародных злучэнняў саставу Н₂S_n (n = 1–20), напрыклад, Н₂S, Н₂S₂.